page0134

- 133 —

może być każdej godziny, i lada chwila może nas powołać.

Tak pomyślawszy, zaraz udali się do łaźni; przywdzieli najkosztowniejsze szaty, i czekali u podwoi pałacu. -

Przeciwnie inni, mniej roztropni i oględni, mówili do siebie:

— Takie gody wspaniałe potrzebują, zwykle wiele przygotowań. Nicwidać jeszcze , aby się krzątała służba i kucharze; żaden stół nienakryty, żadna sala nieprzygotowana. Chodźmy do swoich zatrudnień; będziemy mieli dość czasu, gdy zaczną stoły nakrywać.

1 każdy poszedł w swoją stronę.

Aż wtem woźny królewski przy odgłosie trąb oznajmił, że uczta gotowa, i że czekają na zaproszonych gości. Roztropni dworzanie zaraz przyszli w spaniałych szatach i dobrze byli przyjęci, drudzy zwlekali się powoli w niewykwintnem ubraniu i przyjęci byli najgorzój.

-—„Wy, którzyście się przysposobili na moje gody—'mówił król —usiądźcie obok mnie; wy zaś, którzyście niezważali na wezwanie moje , wyjdźcie precz, niech was oczy moje niewidzą.

Owóż król zapraszający na gody, jest Królem króli, którego Imię błogosławione po wszystkie czasy; gody. są życiem wiecznem, pehiem niebiańskiej szczęśliwości: a dworzanie, są ludźmi śmiertelnymi. Szaty ich, to postępki nasze dobre lub złe na ziemi; woźny,

12