page0209

WROŃSKIEGO ŻYCIE I 1’RACE. 199

(19 marca 1849 r.) podaje Wroński „przepowiednie przyszłości politycznej Europy^u. Jest ich siedm, a streszczają się one w ten sposób:

1)    Wystąpienie narodów słowiańskich w świecie politycznym zwiastuje nową erę rozwoju ludzkości, a mianowicie: powstanie stowarzyszenia moralnego.

2)    Narody słowiańskie nie rozumieją jeszcze swego posłannictwa i łączą się z narodami cywilizowanymi, ulegając prądom rewolucyjnym, zwłaszcza narody słowiańskie niezależne od Rosyi.

3)    Jeżeli te narody zdołają się oderwać od państw, do których należą, będą wówczas pochłonięte przez Rosyą, której zadaniem jest utrzymanie porządku moralnego w świecie.

4)    Wśród narodów germańskich i romańskich siła zbrojna przywróci powagę polityczną prawa boskiego , pod postacią mniej lub więcej ukrytą rządów konstytucyjnych.

5)    Pomiędzy rządami państw wprowadzone będzie nowe prawo międzynarodowe, mające na celu solidarność wzajemną rządów przeciwko powstaniom ludów.

6)    Ludy, nie mogąc utworzyć podobnego związku solidarnego a widząc zniesienie prawa ludzkiego , będą tworzyły ligi otwarte lub tajne, póki nie zatryumfują na nowo.

7)    Ta ciągła walka między prawem ludzkiem i boskiem trwać będzie dopóty, dopóki prawdy bezwzględne nie będą przyjęte przez ludzi.

W tym czasie położenie materyalne Wrońskiego było najgorsze. Augć opowiada, że Thayer, który wspierał Wrońskiego przez długie lata swym wpływem i środkami materyalnymi, zerwał z nim nagle stosunek; Wroński, pozostawiony samemu sobie wśród natężonej pracy umysłowej, znalazł się w położeniu bez wyjścia. Lecz i teraz, jak i dawniej nieraz w chwilach krytycznych , zjawił się człowiek, który podał mu dłoń życzliwą i umożliwił dalszą pracę naukową. Tym człowiekiem był hrabia Durutte z Metz , dawny wychowaniec szkoły politechnicznej, zamiłowany w matematyce, niepospolity znawca muzyki °). Czytał on „Reformę wiedzy ludzkiej^u i był uderzony rozległością i głębokością wiedzy jej autora. Zapragnął wtedy poznać osobiście Wrońskiego; przybył w tym celu do Paryża i przedstawił się Wrońskiemu w sierpniu 1849 r. Zawiązany stosunek trwał od tej chwili bez przerwy aż do samej śmierci Wrońskiego.

Wroński zapowiedział był w liście do księcia Czartoryskiego wyjazd swój do Niemiec. Książe, jakkolwiek nie podzielał poglądów au-

http://rcin.org.pl