page0337

327

WROŃSKIEGO ŻYCIE 1 1'KACE.

sławy i zysku szukającego ..“ Następuje krótka wiadomość o jego życiu i pracach, opis procesu z Arsonem, wreszcie zakończenie takie: „Wroński pracował ciągle, lecz w ostatnich czasach tylko przez now'o-wynaleziony pług zwrócił na siebie uwagę publiczności. Czy dotąd jeszcze bawi w Paryżu, niewiadomo; nic przynajmniej w ostatnim czasie nie czytałem, ani nie słyszałem o nim. Żałować trzeba, iż w nim równie świat, jak ojczyzna nasza straciła przez zły kierunek, który umysł jego obrał, myślącego i genialnego pisarza¹*.

Identyczne wiadomości podały „Rozmaitości lwowskie** w r. 1838, Nr. 33, str. 262—263.

18.    Bailly de Merlieux. Memoriał encyclopedique et progressif de... IX An-nće, Nr. 107, p. 699.

Zawierać ma sprawozdanie o dziele Wrońskiego »Prodrome du messianisme*

Według Querarda: La France litteraire etc. 1839.

19.    Auge L. Tableau diehotomiąue de VHistoire ancienne, 1839.

20.    Paszkowski. Pomysły do dziejów Polski, Paryż, 1840.

Na str. 94 i 95 zawiera wiadomość o Wrońskim. Porówn. Część I, str. 9.

21.    Bukaty A. Polska w apostazie, czyli w tak zwanym russo - sławia-nizmie i w apoteozie, czyli w tak zwanym gaiło-kosmopolityzmie, jako warunkach założenia i rozwiązania problematu etnologicznego w praktyce i wiedzy. Wydawca. L. Niedżwiecki. Paryż 1842, 8°, str. V i 187.

22.    Mickiewicz A. Lekcye literatury słowiańskiej, 1842.

Porówn. Część I, str. 175—176.

23.    Bukaty A. Hoene Wroński i jego udział w rozwinięciu toiedzy ludzkiej. Wydawca L. Niedżwiecki. Paryż, 1844, 8-vo, str. IV i 93.

Zawiera: 1) Spis biograficzny ze spisem dzieł; 2) Przedstawienie historyczne rozwinięcia się filozoficznego aż do kresu filozofii samoistnej Wrońskiego; 3) Wywód rozumowy pierwojęcia filozofii samoistnej, ziszczonej przez Wrońskiego; 4) Przedstawienie analogiczne pierwojęcia filozofii samoistnej , podanej przez Hoene-Wrońskiego; 5) Następstwa ostateczne, płynące z pierwojęcia Wrońskiego, wedle zastosowań jego filozofii absolutnej do przeznaczeń ostatecznych człowieka ; 6) Stosunek filozofii niemieckiej z filozofią samoistną, rozwinioną przez Hoene-Wrońskiego; 7) Styczność filozofii samoistnej z zadaniem narodowości.

24. Trentowski Br. Hoene-Wroński czyli mesyanizm polsko-francuski. Przegląd poznański, Tom IV. R. 1844.

Treść podaliśmy w Części I-ej; str. 177—178,

http://rcin.org.pl