page0347

348

Polska upadaiąca

nera! Saski zwazaiąc przemagaiące nieprzyjaciela siły, przezornie cofnął się, i przez Odrę w Śląsku przeprawiwszy się, dywizją swoię ocalił. Odwrót ten taką u Karola XII. Schulemburgowi chwałę ziednał, iż publicznie z tey okaz,i rzeki: Sdmle.mburg nas dzisiay zwyciężył. Kroi August do S xomi, a stamtąd do Karlsbadu do cieplic wyierbai, Leszczyński wraz z zoną swoią Katarzyną Opalińską, w W arszaWie, od Kmidaii-ty na, Zielińskie go ai cy biskupa Lwowskiego w W ar-szawie koronowany: za co potem tenże arcybiskup w niewoli AIoskiewskiey życia dokonał

Kri J AugmU r. \-job powróciwszy ze Saxon.i, Z carem w Tykocinie zjechał się, i lam order Orła białego odnowił, z napisem za w'arę,pra-_{ wo i króla, a pr\ masońwo dat Stanisławów i Szem,-bekowi. Stamtąd obadway monari howie do Grodna udali się, gdzie się woy sko Polskie z Aloskie-yv£kiem przeciw Szwedom złączyło. August woy-ska swego kummetidę Si hulembnrgot i powierzył; ixarol przeciw niemu marszałka Reiisih.ld wy sł ł, a sam do Saxonii zwoyskiem pośpieszył, i załóż , I oboz pod dli Ranstadcm. BiLwa między generałami pod VI scbową stoczona, nad kwadrans me trwał.i Sasi za przekładem Moskwy, kSorych yooo było, z placu ustąpili, i w rozsypkę poszli. Cały ieden regiment Francuzów, którym była artylerya powierzona, broń złożył, i służbę u króla Szwedzkiego prz\iął. August tylą nieszczęść skołatany , ob.iwiniąc się zupełnego zburzenia Saxonii, o potóy prosi. Karol szczęściem zaślepiony uciążliwe mu nazbyt pokom kond\cye podaie, loiesl: aby się tronu Polskiego wyrzeLI, Stanisława królem Polskim uznał Di-ploma mu swey elekryi oddał, przymierza z Pmtrem w. zizeklśię, i Patkula nieszczęśliwego wydał (z). Gdy w Alt-RansLadzie o przy wroce-(z) J-,n Reynald Putkul la panowania ieszcze Karola \1. wysiany w n*ibie delegowanych oaób od stanów lullanckicli do,