page0349

341

Rossyjskie posiadłości — Rostbeef

zowie. W służbie kompanii znajduje się 847 ludzi, między którymi 39 majtków floty i 179 żołnierzy z pułków linijowyeh syberyjskich. W tej liczbie jest 595 Rossyjan, a mianowicie 529 mężczyzn i dzieci płci męzkiej, a 66 kobiet i dzieci płci żeńskiej. Główna część ich znajduje się na wyspie Sitcha, gdzie leży miasto Nowo-Archangielsk (ob.), stolica rossyjskich posiadłości w północno-zachodniej Ameryce. W mieście lem mieszka główny dowódzca, którego władza jest bardzo rozległa. Cała osada podzielona jest na sześć obwodów: nowo-ar-changielski, kadyjacki, unalaszkiński, atchiński, północny i kurylski, leżący najbliżej Japonii. Na czele każdego oddziału jest urzędnik, wybierany przez głównego dowódzcę z pomiędzy Rossyjan lub Kreolów, zostających w służbie kompanii. Ludy zależne zostają pod zarządem swych starszych (taionów), których wybór zatwierdza dowódzca; pokolenia niepodległe rządzą się według swego upodobania i kompanija nie wywiera na nich żadnego wpływu. Cała działalność osady zwrócona jest ku polowaniu i handlowi futrami. Do zwierząt najwięcej przynoszących zysku, należą foki {Seebdr~) i wydry morskie (Seebiber). W ostatnich latach, bez trudu dostarczano 8,000 do 20,000 fok rocznie. Na lądzie polują na lisy czarne i niebieskie, wydry, tumaki, sobole, niedźwiedzie i wilki. Towar futrzany wywożą ztąd już to do Chin dla zamiany na herbatę, już to do Petersburga, do głównego zarządu kompanii.    J. S...

ROSt (August), geolog, zmarły w r. 1856, przez lat cztery od 1836—39 r. kierował poszukiwaniami soluemi w południowej części królestwa Polskiego i wydał swe spostrzeżenia w rozprawie p. t.: 1) Beitrag zur Geognosie von SU(l-Po len (Berlin, 1840, w 8-ce), z 4 tablicami. Oprócz tego wydał w tymże przedmiocie 2) Deutsche Bergbohrer Sekule (Toruń, 1843 r.) i 3) Bohrhauser der Salinę Ciechocinek in Polen (tamże, 1843 r.). 4) O prawdopodobieństwie odkrycia soli i solanek w królestwie Polskiem (Warszawa, 1843 r., w 8-ce). Umieszczone także w Bibl. Warszaw, na r. 1842, tom Ul, str. 552. F. M. S.

Rostarzewo, (po niemiecku Rothenburg), w wielkiem ksieztwie Poznań-skiem, powiecie Bnbimostskim, przy trakcie większym z Poznania do Wolsztyna i Krosna położone, należało do Kaczorowskiego Tertulijana, następnie do Miel-żyńskiego Macieja. W r. 1401 bracia Alberti wystawili tu byli kościół katolicki. Do nowoutworzonej parafii przyłączono wsie Komorowo i Golę. W akcie erekcyjnym tego kościoła wymieniono za powód now^rej fundacyi, że odległość mieszkańców rostarzewskich od Zbąszyna i droga przez bory i bagniska prowadząca a dla drapieżnych zwierząt niebezpieczna, podróż im utrudzały. Podczas wojen Szwedzkich osada ta zniszczała. W roku 1718, nowo wzniesiony kościół katolicki został poświęcony staraniem ówczesnego dziedzica Macieja Malczewskiego, a na mocy przewileju króla Augusta III w r. 1752Rostarzewo do rzę-do miast podniesiono. Wkrótce sprowadzono ze Szląska sukienników. W r. 1768 wystawiono istniejący dziś ratusz iw^T r. 1785 założono tu jednote prote-stantską. Nabożeństwo zaś katolickie w r. 1815 dla braku .wyznaw ców zupełnie ustało, wszakże kościół wprzód już znacznie uszkodzony w r. 1825 zupełnie rozebrano. Ludność w r. 1837, z samych Niemców'złożona, wynosiła 688 głów. Mieszkańcy trudnią się głównie rolnictwem, oprócz niewielu żydów, którzy się zajmują kraina rstwein. Miasto ma targi i 4 w roku jarmarki. Odległość od Wolsztyna ^S/4 mili od Poznania 9y₄.

Rostbeef, Rofbeef, pieczeń wołowa, obejmująca zwykle kilkadziesiąt funtów mięsa. Potrawa ulubiona Anglików, od których dopiero weszła przed r. 1830 do kuchni polskiej. Piecze się na rożnie oblewana masłem, ale się