page0439

431

Sienno — Sieradz

inną dawniej miał budowę, a mianowicie przyozdobiony był dwiema wieżami obok głównej szczytowej ściany wzniesionemi. Sienno liczy teraz ogólnej ludności 1210 głów, ma domów 111, fabrykę krochmalu Selberdenta, magistrat i 6 jarmarków do roku.    F. M-. S.

Sienno, miasto gubernii Mohylewskiej, odległe o 23³/₇ mil od miasta gu-bernijalnego Mohylewa nad Dnieprem. Liczba mieszkańców' jego wynosi 1,814 głów płci obojga (w roku 1863). W Sienneńskim powiecie leży miasteczko Ostrowno, pamiętne trzydniową bitwą stoczoną w roku 1812 (13, 14 i 15 Lipca v. s.) między francuzkiem a rossyjskiem wojskiem.    J. Sa..

SiepaCZ, pierwotnie znaczył zbrojnego ze straży miasta. W tej myśli pisze Starowolski: „Każdy z tych urzędników ma przy sobie 40 siepaczów, z którymi obchodzi część swojego miasta, doglądając, jeśli się jakie hultajstwo nie najduje.” Później wyraz ten oznaczać zaczął oprawcę, bez litości i serca, który ochotnie pastwi się nad bezbronną i niewinną ofiarą.    K. Wl. W.

Sieradz, miasto rządowe powiatowe, nad rzeką Wartą, od Warszawy mil 24 odległe. Należy do najstarożytniejszych w królestwie osad, i bez wątpienia wyprzedza zaprowadzenie w Polsce chrześcijańskiej wiary. W odległych wiekach zw^Tano je Syra później St/raz. W pierwszych zaraz czasach stolica kasztelanii, później stolica dzielnicy książąt Sieradzkich, następnie województwa i ziemi Sieradz., w każdym czasie ważną w dziejach krajowyah odgrywał rolę. Wyznaczony przez Władysława Hermana w dziale Zbigniewowi, następnie przez testament Bolesława III 1139 r. Władysławowi II, po jego wypędzeniu 1148 r. dostał się drugiemu bratu Bolesławowi Kędzierzawemu. Po śmierci tegoż Bolesława otrzymał go w dziele najmłodszy z rodzeństwa Kazimierz w r. 1173. Na zjezdzie Sandomierskim 1267 na którym stanął rozdział Kazimierzów skiej dzielnicy pomiędzy dwóch jego synów, Sieradz dostał się młodszemu, to jest Konradowi. Konrad za życia oddał go synowi swemu Bolesławowi, po którego zgonie wkrótce i jeszcze za życia ojca, wraz z całem księz-twem przeszedł na Kazimierza, jednego z młodszych Konradowyeh synów. Po Kazimierzu posiadał go starszy syn Leszek Czarnym przezwany, a po nim najmłodszy Władysław Łokietek, pod którym z koroną połączonym został, i na wzór innych miast polskich był urządzony. Sieradz, jako jedno z główniejszych miast w Polsce, był częstokroć miejscem zgromadzania się stanów' na publiczne obrady. Od początku XIII w,eku aż po koniec XV, ośmnaście razy odbyły się w nim walne sejmy, z liczby których na sześciu przewodniczyli monarchowie polscy. Z tego przekonać się można, źe miasto to miało swoją świetną epokę, i źe przejść musiało przez wielkie katastrofy, które go do upadku nachyliły. Tak Mongołowie najechawszy Polskę w r. 1290, srodze splądrowali Sieradz. Zaraz potem w r. 1292 Wacław król czeski z Ottonem margrabią brandeburskim zajął je i złupił, nie mogąc dostać mocno bronionego zamku. Ale Krzyżacy w swoim strasznym napadzie na Polskę w r. 1331 do ostatecznego zniszczenia i upadku Sieradz przyprowadzili, zapaliwszy domy jego po zupełnem zrabowaniu mieszkańców i kościołów. Dopiero Kazimierz Wielki, jak tyle miast w Polsce tak i Sieradz dźwignął z ruin, lecz umierając, testamentem przeznaczył księztwo Sieradzkie dla wnuka swego Kazimierza księcia Szczecińskiego, co jednak za następcy Ludwika potrafiono odzyskać, dając w zamian ziemię Dobrzyńską. Bezkrólewie po Ludwiku sprowadziło w r. 1383 liczny zjazd szlachty do Sieradza, gdzie się naradzano o wyborze nowego króla. Wtenczas przybyło tu uroczyste poselstwo z Węgier od królowej wdowy Elżbiety, odstępując w imieniu jej córki Maryi, wszelkich praw do tronu warując zaś posiadanie jego dla