scandjvutmp12e01

70

W niebie Mu śpiewają: „ŚwiętyI*

A On drży między bydlęty; Niesłychanać to nowina!

Na ziemi drży Bóg dziecina.

Stworzył niebo wraz ^N gwiazdami,

Słońce, księżyc z obłokami;

Niesłychanać to nowina!

Pan ubogi, Bóg dziecina.

Opuścił niebieskie trony,

A zstąpił w te ziemskie strony;

Niesłychanaó to nowina!

Król jest nagi, Bóg dziecina.

Cóż to za dworzanie Twoi?

Wół z osłem przy Tobie stoi; Niesłychanać to nowina!

Między bydłem Bóg dziecina.

Darzy ptaszki skrzydełkami.

Sam związany pieluszkami; Niesłychanać to nowina!

Skrępowany Bóg dziecina.

Leży w stajence ubogi,

Cierpi zimno w czas tak srogi;

Niesłychanać to nowina!

Zły ma wywczas Bóg dziecina.

Tulisz Go matko piersiami,

I obwijasz pieluszkami;

Niesłychanać to nowina!

Płacze rzewnie Bóg dziecina.

Dziwnyś, o mój miły Panie,

W stajni, w żłobie me kochanie!

Przez to Twoje uniżenie,

Odpuść nam też przewinienie. (2 razy).

14.

J. Sierosławski.