scandjvutmp13401

Wyszywanie. 285

Wyszywanie. 285

J
^15	r
J	^4
13	f»
^lZ	^6
i	J

Ryc. 43.

Przed rozpoczęciem roboty wychowawczyni robi supełek na włóczce z jednego końca, a drugi zawiązuje przy uszku igły, żeby się nie wywlekała.

Niektórzy powiadają, że wyszywanie jest zajęciem, właściwem tylko dla dziewczynek; sądzimy jednak, że przyda się ono z równym pożytkiem chłopczykom, zwłaszcza, że, jak już wspomnieliśmy, zajęcie to zapoznaje dziecko z barwami, z łączeniem barw, uczy rzeczywiście zręczności przy obchodzeniu się z igłą: chłopiec nie straci nic na tern, jeżeli będzie umiał trzymać w ręce igłę.

Kontur obrazka wyszywanego obchodzimy dwa razy; tym sposobem robota po lewej stronie będzie równie porządna, jak po prawej. Dziecko wkłada igłę nawleczoną w dziurkę 1, następnie w dziurkę 2 i odwraca robotę na stronę lewą, wkłada igłę w dziurkę 3, a potem 4 i t. d. Doszedłszy do dziurki 18, obchodzi szlaczek po raz drugi, wypełniając luki (ryc. 43). Do wyszywania wzorów dziecko powinno używać kolorów, spotykanych w naturze i dobierać je o ile możności samodzielnie. Niech sobie przypomni, jakiego koloru widziało jabłko, liście, kwiaty (ryc. 44, 45).