051

Ćwiczenie 5

kompleksowa analiza błędów w pomiarach stykowych

i. WPROWADZENIE

1,1. Klasyfikacja błędów

1 istoty procesu pomiaru i pochodzenia jednostek miar wynika, że poznanie - poprzez proces mierzenia - rzeczywistej wartości wielkości mierzonej jest niemożliwe, Każdy wynik pomiaru obarczony jest błędem pomiaru. Istnieją różne klasyfikacje błędów pomiaru. Najpowszechniej stosuje się podział tzw. klasyczny.

Błędy przypadkowe - których nie można wyeliminować z surowego wyniku pomiaru za pomocą poprawki. Błędy te zmieniają się według nieustalonego prawa. Po wykonaniu (praktycznie w tych samych warunkach) dużej liczby pomiarów tej samej wartości wielkości mierzonej jest możliwe określenie z ustalanym prawdopodobieństwem granic zmienności błędów przypadkowych.

Błędy systematyczne - które przy wielokrotnym wykonywaniu pomiarów tej samej wartości pewnej wielkości, w tych samych warunkach, są stałe bądź zmieniają się według pewnego prawa w funkcji określonego parametru, jeżeli znane jest prawo zachowywania się błędów systematycznych w zależności od jednego lub kilku parametrów (np. temperatury), wówczas wynik pomiaru można poprawić przez wyeliminowanie z tego wyniku błędu systematycznego.

Błędy nadmierne (grube) powstają na skutek nieprawidłowego wykonywania pomiarów i ich wartości są wyraźnie zawyżone w stosunku do popełnionych błędów przypadkowych.

Pierwszym rezultatem przeprowadzenia pomiaru wielkości mierzonej jest „surowy wynik pomiaru". Nie jest to wynik pełnowartościowy, wymaga bowiem dokonania pewnych zabiegów, których rezultatem jest „poprawiony wynik pomiaru" z wyeliminowanymi błędami grubymi, systematycznymi i podaną niepewnością pomiaru. Błędy systematyczne eliminuje się z surowego wyniku pomiaru przez wprowadzenie poprawki. Poprawką p nazywamy wartość