2009 01 021345

O. W \ ji! S. J. DuOy C A.MU    WalOia a ’l»7

ISBN *?MV«l-IJł24-}. o bv WV cwv X*i>

570

20. Biocydy organiczne

O

O.

O NH o

Rys. 20.5. Wiązania między gliposatcm i powierzchnią minerału tlenku żelaza

— O— Fc— O— Fe —O— Fe—O—Fc —O

I I I I

Parametr pośredni. Koc (lob A'om). jest szczególnie użyteczny: jest to właściwość danego związku chemicznego, ale może być łatwo przekształcona w Kj. jeśli znana jest zawartość materii organicznej w glebie.

Tabela 20.5. Stale pod/ialu i właściwości związane z ruchliwością różnych klas związków organicznych w glebie

AToc/OuLg^-1)	/G/<mL g-*l	Ry	Ruchliwość	Klasa (typowa)
0-50	0-0.5	1-0.7	bardzo duża	kwasy alifatyczne
50-150	0.5-1.5	0.7-0.4	duża	karbaminiany
150-500	1,5-5	0.4-0,2	średnia	kwasy benzoesowe
500-2U(X)	5-20	0.2-0.05	mała	iriazyny
2000-5000	20-50	0.05-0.02	nieznaczna	związki fosforoorganiczne
>5000	>50	<0.02	brak	związki chloroorganiczne

W tabeli 20.5 przedstawiono zakresy wartości Koc i odpowiadające im wartości A'_d (przyjmując 1% węgla organicznego) oraz wartości Ry. Wartości Koc obliczono, wykorzystując stężenie związku organicznego wyrażone w |ig • g ¹ (w glebie) i w pg • mL~‘ (w wodzie), dlatego mają jednostki tnl. • g^_l. Parametr⁵ Ry został zapożyczony z chromatografii i stanowi miarę względnego transportu danego związku w porównaniu z wodą jako rozpuszczalnikiem. Gdy Koc = 0. a Ry — I. me obserwuje się oddziaływania związku z glebą. W konsekwencji związek jest swobodnie transportowany z wodą. Gdy wartość Koc jest bardzo duża, Ry zbliża się do wartości 0, CO oznacza, że związek ulega całkowicie unieruchomieniu.

Następujące wyprowadzenie wzoru oraz podany przykład ilustrują, w jaki sposób można dokonać oszacowania szybkości przemieszczania się biocydu w fazie wodnej glebowej.

Ry =

(20.46)

prędkość poruszania się substancji rozpuszczonej

prędkość poruszania się fazy wodnej

⁵ Rt jest współczynnikiem opóźnienia, parametrem stosowanym do opisu przemieszczania się substancji rozpuszczonej w chromatografii cienkowarstwowej. Jest on zdefiniowany jako stosunek drogi przebytej przez substancję rozpuszczoną do drogi przebytej w tym samym czasie przez rozpuszczalnik podczas rozwijania ehromatogramu.