ODWIEDZINY o PÓŁNOCY bmp

U_l

Odwiedziny o północy

Ewangelia według św. Łukasza 11

-    Kiedy modlicie się do Boga -powiedział Jezus do uczniów - mówcie Mu wprost o waszych potrzebach. Proście, a On spełni wasze prośby; szukajcie Go, a On da się wam znaleźć; pukajcie, a On otworzy.

Wyobraźcie sobie, że przychodzi do was o północy niespodziewany gość. Jest w drodze i prosi o posiłek i nocleg. Z przerażeniem spostrzegacie jednak, że nie macie w domu nic dojedzenia -nawet bochenka chleba. Idziecie więc do przyjaciela mieszkającego w pobliżu. Stukacie głośno do drzwi i wołacie:

-    Przybył do mnie przyjaciel, a ja nie mam dla niego nawet kromki chleba. Pożycz mi trzy bochenki!

Nikt nie odpowiada. Stukacie dalej i w końcu dobiega was głos zaspanego i zirytowanego sąsiada:

- Idź sobie! Położyliśmy się już spać i dom jest zamknięty. Nie naprzykrzaj mi się.

Wy jednak nie poddajecie się i prosicie dalej, bo wiecie, że musicie zdobyć coś dojedzenia. Sąsiad w końcu wstaje i daje wam chleb, nie dlatego, że jest waszym przyjacielem, lecz żeby się was pozbyć. Oczywiście, dziękujecie mu z uśmiechem i biegniecie do domu nakarmić gościa.

Skoro więc uporczywym stukaniem można nakłonić leniwego człowieka do udzielenia wsparcia, to czyż odmówi wam pomocy miłujący Ojciec? On pragnie wysłuchać waszych próśb i dawać rzeczy, których wam potrzeba i o które prosicie!