str 132 133

Za przykładem dywizji Gosiewskiego liczącej 11 tysięcy żołnierzy poszła dywizja Sapiehy, a następnie oddziały „Związku Święconego” w Koronie.

Tak więc śmierć hetmana Gosiewskiego przyczyniła się do zjednoczenia wojsk w służbie Rzeczypospolitej. Wszystkie chorągwie i regimenty starego i nowego zaciągu, polskiego i cudzoziemskiego autoramentu wróciły pod komendę swych hetmanów i ruszyły ku granicom dla obrony Rzeczypospolitej.

Losem dzieci i wdowy po hetmanie Gosiewskim zajął sic sejm, który specjalną uchwałą przyznał im środki pieniężne oraz dobra ziemskie. Dekretem tego samego sejmu Kotowski wraz z bezpośrednimi zabójcami Gosiewskiego skazany został na karę śmierci. Wyrok wykonany został publicznie na rynku w Warszawie w dniu 3 stycznia 1665 roku.

*

W odróżnieniu od wielu innych postaci historycznych tego okresu, literatura przedmiotu dotycząca hetmana Wincentego Gosiewskiego jest bardzo skąpa i w większości wypadków trudno dostępna dla czytelnika. Z ciekawszych, nowszych pozycji należy wymienić następujące opracowania:

W. Kochowski, Lata potopti 1655—1657, Warszawa 1966.

S. Herbst, Wojna obronna 1655—1660, Warszawa 1957.

P. Jasienica, Rzeczpospolita obojga narodów, T. 2, Warszawa 1967.

J. Pasek, Pamiętniki, Wrocław 1968.

P. Łossowski, Żołnierze minionych lat, Warszawa 1969.

W. Majewski, Bitwa pod Prostkami, „Studia i Materiały do Historii Sztuki Wojennej”, t. 2, Warszawa 1956.

J. Wiramer, Wojsko polskie w II poloicie XVII wieku, Warszawa 1965.