skanowanie0024 (4)

5

Instrukcja do ćwiczenia nr 7

d)    ŁUPKOPORYT - otrzymuje się przez spiekanie rozdrobnionych, łupków przywęglowych. Są to surowce gliniasto - ilaste występujące w przewarstwieniach pokładów węgla. Zawierają w sobie 12 - 18% węgla. Poryzacja materiału powstaje na skutek odparowania wody i wypalania yyęgla. Wypalany łupek poddaje się rozkruszeniu i rozfrakcjonowaniu. Posiada frakcje 0 + 16 mm. Ziarna szorstkie o kształtach nieregularnych z dużą ilością porów otwartych. Duże zróżnicowanie wielkości porów.

e)    GLINOPORYT EH otrzymuje się przez spiekanie zgranulowanych surowców gliniastych wymieszanych z paliwem (np. miał węglowy, trociny). Poryzacja materiału następuje przez odparowanie wody i wypalenie się paliwa. Ziarna kruszywa nieregularne, pory częściowo otwarte. Zawiera frakcji 0 + 16 mm.

f)    AGLOPORYT (POPIÓŁOPORYT) - otrzymuje się przez spiekanie zgranulowanych popiołów lotnych wymieszanych (na mokro) z niewielką ilością miału węglowego. Poryzacja materiału następuje przez odparowanie wody i wypalenie się miału węglowego. Ziarna są szorstkie o rozwiniętej powierzchni, pory w większości otwarte. Spieczony materiał podlega rozkruszeniu i sortowaniu. Zawiera frakcji 0 + 16 mm.

g)    POPIÓŁ LOTNY - otrzymywany ze spalania paliw stałych (węgla kamiennego) w paleniskach pyłowych unoszony z palenisk w strumieniu spalin.

4.2.    SPOIWA

Jako spoiwo do betonów lekkich stosujemy najczęściej cementy oraz wapno niegaszone. Cementy stosowane do betonów lekkich powinny spełniać wymagania normy ,, Cement powszechnego użytku” PN-EN 197-1 (2002). Wapno niegaszone stosowane jest do produkcji betonów komórkowych.

4.3.    WODA

Woda do    betonów lekkich powinna    spełniać wymagania normy

PN - EN 1008:2004 „Woda zarobowa do betonu - specyfikacja pobierania próbek, badanie i ocena przydatności wody zarobowej do betonu, w tym wody odzyskanej z procesów produkcji betonu”

5. PROJEKTOWANIE BETONÓW LEKKICH NA KRUSZYWACH SZTUCZNYCH

5.1. ZASADY PROJEKTOWANIA BETONÓW LEKKICH KRUSZYWOWYCH METODĄ KOLEJNYCH PRZYBLIŻEŃ

Właściwości fizyko-mechaniczne kruszyw sztucznych zależą od wielu czynników, do których zaliczamy: zmienną porowatość ziarn, zróżnicowaną wielkość i rozmieszczenie porów w ziarnie kruszywa, kształt porów. W/w czynniki powodują że wytrzymałość ziarn kruszywa sztucznego jest bardzo zróżnicowana, co utrudnia w zasadniczy sposób opracowanie uniwersalnych metod projektowania składu betonu. Z pośród wielu metod projektowania kruszywowych betonów lekkich najczęściej stosowana jest metoda kolejnych przybliżeń.

Metoda ta polega na ustaleniu zależności między proporcją składników betonu, a jego wytrzymałością na ściskanie. Sprowadza się to do tego, że wykonuje się kilka mieszanek betonowych (najczęściej trzy) przy użyciu naszego kruszywa. Na bazie najczęściej stosowanych kruszyw sztucznych opracowane są orientacyjne recepty na 1m betonu dla różnych klas, co pozwala od razu zawęzić zakres poszukiwań. W