IMG19 (18)

Bajki, które dodajg dzieciom sil

po opowiadaniu

Przygody naszego bohatera

Przygotowana wcześniej podstawka ze świecą i kamyczki kładziemy przy dużej, zapalonej świecy. Dorosły mówi:

- Nasz królewicz przebył długą, pełną przygód drogę. Wiele przeżył, doznał smutku i szczęścia. Z pewnością razem z nim baliście się i radowaliście. Teraz opowiemy sobie wspólnie bajkę własnymi słowami. Kto przypomina sobie początek bajki ten zacznie i przekaże dalej słowa. Nasze opowiadanie jest wyjątkowe. Jeśli opowiesz o przygodzie, która była dla królewicza ciężka i wywołała smutek, wówczas wstajesz, bierzesz kamyczek i kładziesz go na naszej bajkowej drodze. Jeśli opowiesz o szczęściu i radości, bierzesz wtedy świeczkę, zapalasz ją i stawiasz na drodze. Zaczynamy od zewnątrz do środka.

Na początku nie jest konieczne prowadzenie, gdyż każde dziecko opowiada tylko jedną istotną przygodę. W zabawie tej nie chodzi o dokładne odtworzenie przygód bohatera, lecz o fascynację i zainteresowanie dzieci. Nasza bajkowa droga wskazuje na końcu zwycięstwo światłości nad ciemnością.

Bajkowa wyklejanka

Wszystkie dzieci wyklejają wspólnie jakąś przygodę z bajeczki, z papieru, materiału (filcowego lub płóciennego), wełny, resztek skóry, koronek i wstążek, koralików i guzików itp.

Duży karton jest idealny na podkładkę. Obrazek przedstawiający przygodę naszego bohatera możemy powiesić na ścianie, wykorzystać jako zasłonę do naszego teatrzyku lub jako planszę do zabawy z poruszającymi się bajkowymi postaciami.

Prace dzieci mogą być wykonywane stopniowo przez dłuższy okres.

Witraż

Materiały: blok rysunkowy formatu A-4, kredki świecowe, olej do sałatek, pędzelek. Przygody z naszej bajki inspirują dzieci do malowania. Całą kartkę dokładnie malujemy kredkami świecowymi. Potem obie strony powlekamy olejem. Po wyschnięciu nasz obrazek staje się szklisty.

- Młodsze dzieci malują swoje obrazki. Nie szkodzi, jeśli na pracy dziecka harcują, np. trzy lwy, siedem jastrzębi i niezliczona ilość białych ptaszków.

- Ze starszakami możemy omówić kilka scenek, które dzieci rozdzielają później między sobą i powstaje w ten sposób historyjka. Kolejność historyjki powinna być określona według upodobania dziecka.

Taśmą klejącą przyklejamy do okna obrazek, który jest przezroczysty i wygląda jak kolorowy witraż.