new 46 (2)

new 46 (2)



96 6. Obliczenia gwintów

Rys. 6.5. Odkształcenia wynikające z kołowo-symetrycznego ściskania śruby i rozciągania nakrętki


znaczyć wartości promieniowych nacisków pr(z) działających na walec o wysokości równej podziałce gwintu

(6.12)


t„

pr(z) = p(z)—p-tgar.

Założenie skokowej zmiany nacisków (co zwój) upraszcza jedynie sposób rozumowania, gdyż wyniki obliczeń przy tym założeniu są również poprawne dla ciągłej zmiany nacisków.

Odkształcenia promieniowe śruby Ui na średnicy di zgodnie z teorią Lamego określa wzór

(6.13a)


d,(l — vi) _ , , p(z)Pd1(l-v1)tn

».----S3—tg<"

a odkształcenia promieniowe nakrętki u2 na średnicy D wzór

DpT{z) l , Dz + D2\

= ^eTT2 +    ~


p(z) P

E,


v2 +


Dz+D2) Dtg«r


Dz — D


2P-


, (6.14)


gdzie Dz jest zewnętrzną średnicą nakrętki (dla nakrętki sześciokątnej należy przyjąć średnicę równoważną, równą w przybliżeniu rozwartości „pod klucz” S, czyli DZ«1,7D).

W przypadku gdy w śrubie wydrążony jest otwór o średnicy dw odkształcenie Ui oblicza się ze wzoru

Ui

d, j

f d\ +dl

2E] 1

^ di -dl


(6.13b)

Przemieszczenie osiowe wyznaczamy (patrz rys. 6.5) z zależności

P(z) P

óp,(Z) = UjtgO;


r


E i


' COptł


(6.15)


gdzie

copi


_ d,(l


p> tg ari


&)p2


= (r,


Dl


Dl


D2\ D tg2 «r

D2/    2 P3


to bezwymiarowe współczynniki zależne od średnicy nominalnej i skoku gwintu. Dla gwintu metrycznego, dla którego dj = d- 1,0825P, t„ = = 0,54125P, cr = 300, d = D przy vi = v2 = 0,3 otrzymamy

d    h

C0pl = 0,06315    0,06835; wp2 =0,3930 -- .

Łączne przemieszczenia zwojów śruby <3i(z) i nakrętki <32(z) będą równe dl(2) = M2) + atl(2)+dpI<2) =^~ CO!    (6.16)

oraz

02(2) = Mz) + 5,j(2) + M2) =Pt~^C02,    (6.17)

£■2

gdzie a>i — a)gi+coti+u}pi i fuj = we2+cot2 + cop2 (dla gwintu metrycznego

d    h

coi — 0,516+0,05315 -p-, co2 = 0,758+0,393 -jj-).

6.1.5. Rozkład obciążenia w gwincie

Na podstawie wzorów (6.2a), (6.2b), (6.16) i (6.17) równanie (6.3) ma postać

Równanie to można uprościć, wprowadzając pojęcie liniowego obciążenia osiowego q(z) to znaczy obciążenia przypadającego na jednostkę długości złącza. Siłę rozciągającą śrubę lub ściskającą nakrętkę w przekroju z w zależności od liniowego obciążenia osiowego q(z) można wyrazić następująco

Z

Q(2) = $ q(z)dz.    (6.19)

0

Całkowite obciążenie działające na śrubę wynosi

N

(6.20)


Q ~ J q(z)dz,

0

a obciążenie działające na jeden zwój jest równe

Qp =


z+p

S q(2)dz.


Z


(6.21)

7 — Połączenia gwintowe


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
new 46 96 6. Obliczenia gwintów Rys. 6.5. Odkształcenia wynikające z kołowo-symetrycznego ściskania
new 46 96 6. Obliczenia gwintów Rys. 6.5. Odkształcenia wynikające z kołowo-symetrycznego ściskania
new 46 (2) 96 6. Obliczenia gwintów Rys. 6.5. Odkształcenia wynikające z kołowo-symetrycznego ściska
11828 new 46 96 6. Obliczenia gwintów Rys. 6.5. Odkształcenia wynikające z kołowo-symetrycznego ścis
new 46 (2) 96 6. Obliczenia gwintów Rys. 6.5. Odkształcenia wynikające z kołowo-symetrycznego ściska
DSCN1598 96 6. Obliczenia gwintów Hys. (i. Odkształcenia wynikające z kołowo-symetrycznego ściskania
new 44 (2) 92 6. Obliczenia gwintów 0 Rys. 6.3. Naprężenia w śrubie i nakrętce dobnie zmienia się ob
66148 new 44 92 6. Obliczenia gwintów a z Rys. 6.3. Naprężenia w śrubie i nakrętce dobnie zmienia si
85242 new 51 (2) 104 6. Obliczenia gwintów Brzegowe wartości q(0) i q(N) (patrz rys. 6.12) będą równ
new 45 (2) 94 6. Obliczenia gwintów Moment bezwładności przekroju dla gwintu symetrycznego zgodnie z

więcej podobnych podstron