P4280169 (2)

72 Budynki mało- i śrcdniokubnfurowc z drcwnn i materiałów drewnopochodnych

Rys. 3.19. Układ warstw w ścianie zewnętrznej budynku wykonanej w technologii lekkiego szkieletu, z warstwą clewacyjną w postaci sidingu wg |5KJ (rys. M. Stcrnicki): / - wykończenie wewnętrzne. 2 - paroizolacja, 3 - słupek szkieletu drewnianego. 4 - wełna mineralna. 5 - sklejka impregnowana lub płyta wiórowa (płyta V-100) ewentualnie włók nogi psowa płyta I-ermacell. 6 - wiatroizolacja, 7 - okładzina zewnętrzna (siding)

Rys. 3.20. Układ warstw w ścianie zewnętrznej budynku wykonanej w technologii lekkiego szkieletu, z warstwą zewnętrzną z cegły wg [212]: / - słup drewniany. 2 - okładzina wewnętrzna, 3 - izolacja parocltronna. ł - wełna mineralna. 5 - usztywnienie, (i - papier, 7 - szczelina wentylacyjna, # - okładzina z cegieł

Papier poszyciowy (osłonowy) umieszcza się na poszyciu zewnętrznym ścian. Umożliwia on ruch pary wodnej, ale zabezpiecza przed wodą opadową i częściowo pozwala kontrolować napływ powietrza. Papier osłonowy jest pokryty warstwą asfaltu. Papieru osłonowego nie używa się na poszyciu ze sklejki, płyt pilśniowych itp.. gdzie stosuje się jedynie pasy papieru szerokości min. 200 mm przymocowane wokół ościeży okiennych i drzwiowych, co zmniejsza infiltrację powietrza. Jeżeli ściany budynku są tynkowane lub wykładane oblicówką z cegieł. papier osłonowy stosuje się niezależnie od materiału, z jakiego wykonano poszycie ścian.

Okładziny ścian zewnętrznych to najczęściej deskowanie, obmurówka cegłą licówką, oblicówką listwami z tworzyw sztucznych (siding) imitujących czę-deskowanie Rzadziej stosuje się okładziny metalowe, różnego rodzaju płyty eieuac yjne na bazie specjalnie preparowanego kartonu, lignoccmcntowe, płyty

warstwowe ze sklejki, pianki poliuretanowej, płytek ceramicznych jtp., kuVre peł-

poziomym, pionowym lub mieszanym, rzadziej ukośnym.

3.7.4, Stropy

Stropy przyziemia mogą być wykonane w postaci posadzek bezpośrednio ułożonych na gruncie lub z pozostawieniem wentylowanej przestrzeni podpodłogowej (rys. 3.21).

Rys. 3.21. Schemat konstrukcji stropu przyziemia z wentylowaną przestrzenią podpodłogową: I - cegły z. otworami dla wentylacji. 2 - końce belek oparte na ściance, i - izolacja, 4 - belki 50 x 125 mm w odstępach 450 mm, 5 - deski 25 mm łączone na pióro i wpust. 6 - deski na listwach drewnianych na izolacji z folii polietylenowej, 7 - podkład pod posadzkę, H - płyta betonowa, 9 — ścianka pośrednia ażurowa dla zmniejszenia rozpiętości stropu. 10 - otwory wentylacyjne

Stropy w budynkach drewnianych [174] składają się z podwalin, podciągów i belek stropowych. Podciągi opierają się na słupach drewnianych lub stalowych. Słupy drewniane mają przekrój o wymiarach co najmniej 140 x 140 mm i mogą być pełne, sklejane warstwowo albo złożone z desek grubości 38 mm. Do połączenia desek używa się zwykle gwoździ długości około 80 mm rozstawionych co 300mm. Słupy izoluje się od podłoża betonowego folią polietylenową grubości 0,05 mm albo papą nr 50. Słupy rozstawia się zazwyczaj co 2400-3000 mm w zależności od obciążenia i rozpiętości podpieranych belek. Podciągi są zazwyczaj