OMiUP t1 Gorski5

Innym, znacznie ekonomiczniejszym sposobem jest regulacja przez zmianę prędkości obrotowej. Polega ona na podwyższaniu prędkości obrotowej przy wzrośli zapotrzebowania cieczy i obniżaniu prędkości obrotowej podczas spadku zapotrzebowania. Regulację tego typu przedstawia wykres na rysunku 2.140. Nie występują tu straty mocy wskutek dławienia, a odchylenia od wartości r|_opt też są zazwyczaj niewielkie.

prędkość obrotową pompy wirowej można łatwo wyregulować, gdy jest ona napędzana silnikiem parowym (szybkoobrotową maszyną tłokową lub turbiną), silnikiem spalinowym lub silnikiem elektrycznym prądu stałego. W innych wypadkach taka regulacja wiąże się z poważnymi trudnościami, dlatego rzadko znajduje zastosowanie. Na rys.2.140 prędkości obrotowe pozostają w następującej zależności: n₄ > n_n > nj > n₂ > n₃, podobnie jak wydajności w punktach przecięcia charakterystyki rurociągu z odpowiednimi charakterystykami dławieniowymi.

2.5.4.3. WSPÓŁPRACA JEDNEJ POMPY Z KILKOMA RUROCIĄGAMI JEDNOCZEŚNIE

W praktyce okrętowej często się zdarza, że jedna pompa tłoczy ciecz do dwóch lub więcej rurociągów jednocześnie.

Przyjmijmy, że pompa wirowa podaje ciecz jednocześnie do dwóch odgałęzień, jak przedstawiono to na schemacie (rys.2.141), przy czym charakterystyka obu gałęzi rurociągu jest identyczna (wraz z oporem, jaki przedstawiają pokazane na szkicu wymienniki ciepła). Charakterystykę rurociągu obrazuje krzywa = f₄(Q) na rysunku 2.141b. Zastępczą charakterystykę obu gałęzi rurociągów buduje się, dodając do siebie odcięte obu charakterystyk (w tym przypadku podwajając je). Otrzymujemy w ten sposób krzywą Y^_uk^ ₂ = f₂(Q)- Jeżeli na układ współrzędnych Y, Q naniesiemy charakterystykę przepływu pompy wirowej Y = f(Q), to punkt przecięcia obu charakterystyk da nam punkt pracy pompy C, współpracującej z obydwoma rurociągami.

Rys. 2.141. Współpraca jednej pompy wirowej z jednym oraz dwoma równoległymi przewodami o identycznych charakterystykach: a! schemat, bl charakterystyka współpracy.

175