OMiUP t1 Gorski#9

Teoretyczne podstawy działania sprężarki promieniowej najłatwiej jest zobra-_zować na przykładzie sprężarki jednostopniowej, której szkic przedstawiono na

rys. 3-32.

Rys. 3.32. Wykres przepływu czynnika przez łopatkę sprężarki promieniowej: c₀- prędkość początkowa czynnika, c₁ - bezwzględna prędkość wlotowa, c₂ - bezwzględna prędkość wylotowa, w₁ - względna prędkość wlotowa, w₂ - względna prędkość wylotowa, a_p a₂ - kąty kierunku prędkości bezwzględnej, P_p (i₂ - kąty łopatki (kąt kierunku prędkości względnej), u_v u₂ -prędkości obwodowe koła wirnikowego, D_v D₂ - średnice wlotowa i wylotowa koła wirnikowego, c_1u, c_2u - obwodowe składowe prędkości, c_1m, c_2m - promieniowe składowe prędkości.

Czynnik wpływa do sprężarki z prędkością c_Q. W kanale wlotowym wirnika skierowany jest w kierunku promieniowym i wchodzi na wirujący wieniec łopatkowy z prędkością bezwzględną C|. Odejmując wektorowo od c-j prędkość obwodową łopatek wirujących u-j, otrzymuje się wlotową prędkość względną w_v Po przepływie przez kanał wieńca łopatkowego, czynnik opuszcza wirnik z prędkością względną w₂. Dodając do niej wektorowo prędkość obwodową Uy otrzymuje się bezwzględną wartość wylotową c₂.

Teoretyczny przyrost ciśnienia całkowitego na stopniu (spiętrzenie stopnia) otrzymuje się z przyrostu momentu ilości ruchu czynnika uzyskanego na kole Wirnikowym:

^AP,- = P (U₂ • C_2u - U₁ • c_lu)    (3.28)

a .

gdzie:

p — gęstość czynnika,

^clu' ^c2u — obwodowe składowe prędkości bezwzględnych u wlotu i wylotu.