OMiUP t2 Gorski9

f wymiany ciepła, sprawdzeniu i poprawieniu szczelności zamocowań i osadzeń rurek w ścianach sitowych, wymianie rurek, jeżeli to jest konieczne, oraz na naprawach osłony ścian sitowych i komór uszkodzonych wżerami korozyjnymi lub erozyjnymi.

W razie awarii w morzu lub podczas rejsu dopuszcza się zaślepienie cieknących rurek.

Szczegółowe metody oraz sposoby czyszczenia i remontów skraplaczy podarte są w podrozdziale 6.4 książki A. Kowalskiego i Z. Żaczka pt. „Technologia remontu siłowni okrętowych".

5.4. WYPAROWNIKI

Wyparownik jest wymiennikiem ciepła, w którym następuje usuwanie z wody, przez jej odparowywanie, rozmaitego rodzaju zanieczyszczeń, najczęściej soli.

Na statkach można w wyparownikach oczyszczać w ten sposób wodę morską, produkując z niej wodę słodką dla celów technicznych, by na przykład uzupełnić straty w obiegu parowo-wodnym, lub dla celów sanitarnych. Stosuje się też oczyszczanie wody słodkiej, służącej na przykład do zasilania kotłów parowych, przed podaniem jej do kotła, co w potocznym języku określa się jako „urabianie" wody zasilającej.

W wyparownikach okrętowych produkuje się również z wody słonej wodę do celów konsumpcyjnych, lecz woda otrzymywana w ten sposób musi być jeszcze poddana dodatkowym procesom uzdatniania.

Wyparowniki w siłowniach okrętowych mogą ponadto służyć przygotowywaniu wody destylowanej do celów specjalnych, np. do uzupełniania elektrolitów w akumulatorach.

5.4.1.    PODSTAWOWE WIADOMOŚCI 0 WYPAROWNIKACH

5.4.1.1.    RODZAJE WYPAROWNIKÓW

Jak wspomniano, proces oczyszczania wody w wyparownikach odbywa się przez jej odparowanie. Następuje ono wskutek dostarczenia z zewnątrz energii cieplnej i w zależności od rodzaju tej energii wyparowniki dzieli się na:

—    parowe (ogrzewane parą świeżą lub wylotową),

—    wodne (ogrzewane wodą wylotową z chłodzenia silnika głównego),

—    elektryczne.

Ze względu na sposób pracy rozróżnia się wyparowniki:

—    wrzące,

129