Sam Naprawiam Renault Twingo  up by dunaj2

1. WSTĘP

Rys. 1.8. PODNOSZENIE BOKU SAMOCHODU ZA POMOCĄ PODNOŚNIKA PRZEJEZDNEGO

Rys. 1.9. WYKORZYSTANIE NAJAZDÓW DO PODNOSZENIA SAMOCHODU

Jeden bok samochodu można podnosić również podnośnikiem typu „żaba", w sposób pokazany na rysunku 1.8. W zastosowanej belce drewnianej powinien być wycięty wzdłużny rowek, w który wejdzie zawinięcie na progu nadwozia.

W przypadku unoszenia tyłu samochodu powinno się podnosić każde koło osobno. W żadnym przypadku nie wolno podstawiać podnośnika w środku osi tylnej. Łapę podnośnika można ustawić pod końcem wahacza wzdłużnego (w miejscu przykręcenia amortyzatora). Jest to najbardziej wytrzymałe miejsce. Wcześniej sprawdzić, czy w bagażniku nie znajdują się niepotrzebne rzeczy, które można wyjąć w celu odciążenia tyłu samochodu. Jak tylko koła tylne znajdą się wystarczająco wysoko, podłożyć podstawki.

Podczas podnoszenia tyłu samochodu włączyć pierwszy lub wsteczny bieg. Podczas podnoszenia przodu samochodu zaciągnąć hamulec awaryjny i zabezpieczyć koła tylne z obu stron cegłami lub klinami.

Należy koniecznie sprawdzić, czy podłoże, na którym ma być podnoszony samochód nie jest zbyt miękkie, co mogłoby spowodować zagłębienie się podnośnika lub podstawek. Jeżeli podłoże nie jest dość twarde, to można położyć pod kółka podnośnika przejezdnego szeroką deskę drewnianą. To samo dotyczy podnośnika z wyposażenia fabrycznego samochodu. Czasami podłoże wygląda na twarde, a podczas podnoszenia okazuje sie, że kółka podnośnika zapadają się w ziemi.

Bardzo wygodne do korzystania są najazdy (rys. 1.9). które zastępują podnośnik. Podczas wjeżdżania należy uważać, aby najazdy znajdowały się dokładnie na wprost kół. Najazdy powinny mieć wgłębienia na koła na górnej powierzchni, które zabezpieczą samochód przed przetoczeniem.

Odkręcanie i przykręcanie połączeń gwintowanych

Jeżeli samochód i silnik są jeszcze dość nowe. to nie ma żadnych problemów z odkręcaniem śrub i nakrętek. Jednak gdy samochód jest już starszy, to zaczynają się pojawiać trudności z rozłączaniem połączeń gwintowanych, zwłaszcza tych. które były wystawione na działanie zanieczyszczeń od jezdni. Niżej podano kilka wskazówek, które powinny pomóc rozwiązać te problemy.

■ Przed przystąpieniem do odkręcania nakrętek na śrubach dwustronnych należy wystający gwint oczyścić szczotką drucianą. Dzięki temu nakrętka nie będzie wykręcana przez zanieczyszczony gwint. Następnie należy opryskać gwint środkiem odrdzewiającym, powszechnie dostępnym na rynku.

_iCOtw* - jr

\

■    Jeżeli trzeba wykręcić śrubę z nakrętki przyspawanej (takie nakrętki występują najczęściej w nadwoziu), to w miarę możliwości opryskać gwint z drugiej strony środkiem odrdzewiającym. W tego rodzaju połączeniach bardzo łatwo urywają się łby śrub albo pęka spaw i nakrętka zaczyna się luźno obracać.

■    Czasami trudno jest odkręcić wkręty z rowkiem prostym lub krzyżowym. Wkrętaki krzyżowe bardzo łatwo ześlizgują się z rowka, uszkadzając go przy tym. Aby temu zapobiec, należy posługiwać się wkrętakiem z trzonkiem przelotowym, przystawić go do łba wkrętu i uderzyć młotkiem w koniec wkrętaka. Na ogół spowoduje to poluzowanie wkrętu i będzie go można łatwo wykręcić.

■    W budowie nowoczesnych samochodów są coraz częściej stosowane wkręty ze specjalnymi łbami, które są zaopatrzone w rowek podobny do krzyżowego. Są to wkręty typu „Torx" i wymagają do odkręcenia specjalnych nasadek „Torx". Do nasadek tych można stosować grzechotki, przedłużacze itp.

■    Podczas odkręcania mogą stwarzać kłopoty śruby z łbem z gniazdem wewnętrznym sześciokątnym (tak zwane śruby inbusowe) oraz z gniazdem wewnętrznym wieloząbkowym, najczęściej 12-ząbkowym (tak zwane śruby poly-gonowe). Przed osadzeniem klucza należy dokładnie oczyścić gniazdo w łbie śruby (np. małym wkrętakiem). Jeśli to możliwe, również w tym przypadku powinno się stosować klucz nasadowy. Przed przystąpieniem do odkręcania można uderzyć w nasadkę młotkiem, aby zmniejszyć zapieczenie śruby. Często jednak istnieje konieczność użycia zagiętego klucza trzpieniowego. Ustawienie kątowe tego klucza może stwarzać trudność przy odkręcaniu śruby. Dlatego zaleca się stosowanie następującej metody: włożyć klucz trzpieniowy w gniazdo śruby, a następnie nasunąć na jego dłuższy koniec mały klucz oczkowy. Dociskając prostopadle klucz trzpieniowy do gniazda, odkręcić śrubę kluczem oczkowym. Dzięki temu uniknie się obrócenia klucza trzpieniowego w gnieździe przy zapieczonej śrubie.

Małe, ale dobrze dostępne śruby z gniazdem wewnętrznym w łbie można odkręcić szczypcami zaciskowymi. Szczypiec należy jednak używać głównie do śrub z już wyrobionym gniazdem. Podczas zaciskania szczypiec nie zmiażdżyć sobie palca!

■    Trudności mogą wystąpić również podczas odkręcania śrub i nakrętek, których naroża zostały zaokrąglone na skutek używania niewłaściwych kluczy. Taką śrubę lub nakrętkę można próbować odkręcić szczypcami zaciskowymi. W zależności od wielkości dostępnego miejsca można też się posłużyć przecinakiem lub piłką do metalu.

■    W opisach napraw są często wymieniane nakrętki samozabezpieczające. Jak wynika z samej nazwy, mają one własne, wewnętrzne zabezpieczenie przed poluzowaniem. Zabezpieczenie to ulega jednak zniszczeniu podczas odkręcania i dlatego nakrętki tego rodzaju muszą być zawsze wymieniane na nowe.

■    Niekiedy może się zdarzyć urwanie łba śruby podczas odkręcania. W celu wydostania pozostałej części śruby można wywiercić w środku śruby otwór i posłużyć się tak zwanym lewoskrętnym wyciągaczem. Przyrząd ten można dostać w sklepach z akcesoriami motoryzacyjnymi. Podczas wkręcania wycią-gacz wchodzi w wywiercony otwór i następnie można nim wykręcić urwany koniec śruby. Jeżeli to nie pomoże, to pozostaje już tylko wywiercenie w śrubie otworu tylko nieco mniejszego od średnicy gwintu i usunięcie resztek śruby gwintownikiem.

■    Śruby dwustronne wykręca się za pomocą dwóch nakrętek wzajemnie za-kontrowanych. W trakcie wykręcania śruby należy klucz założyć na nakrętkę wewnętrzną, a podczas wkręcania na nakrętkę zewnętrzną.

■    Czasami zbyt mocne dokręcenie śruby powoduje zerwanie gwintu w części aluminiowej. Do naprawy otworu można wtedy użyć wkładek „Heli-Coil". Sposób ich zamontowania jest opisany na dołączonej do opakowania instrukcji.

27