skanowanie0017 (32)

Dziesiątki spotkań, warsztatów i wykładów skierowane były do chętnych z całego świata, inaugurując bogatą już tradycję wykładów przeprowadzanych w plenerze. I chociaż impreza ta cieszyła się wielką popularnością - uczestniczyło w niej około 500 osób! - to nie była ona najbardziej spektakularnym przedsięwzięciem „nowych” wolimierzan.

W sierpniu 2000 roku odbył się w Wolimierzu festiwal Wiejskich Alternatywnych Społeczności oraz kolejne, trzecie spotkanie organizacyjne, całej sieci. Przedsięwzięcie to mogło zostać zrealizowane głównie dzięki zdobyciu drugiego miejsca w kppkursie Fundacji Stefana Batorego „Na najlepsze projekty skierowane do społeczności wiejskich”! Wydatną pomoc otrzymano też od międzynarodowej organizacji wo-lontariackiej „Civil Service Internationa!”⁴⁴. Na tym ambitne projekty się nie zakończyły. Oto wlipcu 2001 roku wolimierska społeczność zaprosiły na spotkanie do siebie przedstawicieli sieci globalnej-i lokalnej. Połączono bowiem w jedno walne zgromadzenie GEN--Europa oraz festiwal rodzimych wspólnot wiejskich⁴⁵. Przebieg tego wielkiego zjazdu podzielono; na dwa etapy. Pierwszym z nich były przedpołudniowe zebrania GEN-u, w których brali udział goście z Niemiec, Szkocji, Danii, Finlandii, Rosji, Czech, Słowacji, Węgier, Austrii, Francji, Hiszpanii, Portugalii, Turcji, Izraela - a więc przedstawiciele GEN₇Ęuropa - oraz z Brazylii, Meksyku i Stanów Zjednoczonych. Drugi etap, popołudniowo-wieczorny,' obejmował natomiast prezentację poszczególnych społeczności z Polski. Po raz kolejny frekwencja okazała się nadspodziewanie wysoka, mimo zupełnego niemal braku reklamy, a organizatorzy oceniają, że było tó największe z dotychczasowych spotkań GEN-Europa. Wydatną pomoc w jego zorganizowaniu udzielił Euroregion „Nysa", Polsko-Niemiecka Współpraca Młodzieży oraz sama europejska odnoga Globalnej Sieci Wiosek Ekologicznych.

Głobalność, czy raczej transnarodowość, wiejskich wspólnot widoczna jest także w samym składzie „etnicznym” jej członków. Gospodarstwo biodynamiczne w Grzybowie założone zostało w 1987 roku przez pochodzącego ze Szwajcarii Petera⁴⁶. Mimo biurokratycznych trudności nie ograniczył się on zresztą tylko do pracy na roli, ale razem z żoną Ewą zorganizował rynek zbytu dla swoich produktów w Warszawie. Ich wspólne gospodarstwo odwiedzane jest przez liczne wycieczki, a w zajęciach edukacyjnych pomagali im na przykład Amerykanka z Korpusu Pokoju czy Kolumbijczyk przebywający w Polsce w ramach Chrześcijańskiej Wymiany Młodzieży. Jedną z najgłośniejszych i najszerzej znanych postaci z Wiejskich Alternatywnych Społeczności jest na pewno Nicole Grospierre--Słonimska, Francuzka wydająca „Pozytywne Wiadomości”, twórczyni Stowarzyszenia „Dla Ziemi”, animująca wiele różnych przedsięwzięć, nieformalna rzeczniczka tego ruchu. W większości alternatywnych Wspólnot spotkać można osoby pochodzące z różnych krajów - uczestniczą one w konkretnych akcjach i warsztatach, są zapraszane w charakterze ekspertów, czasem po prostu jako przyjaciele, do wyjątków nie należy fakt ich osiedlania się na stałe. W Wolimierzu również osiedlili się obcokrajowcy z Niemiec, Austrii, Holandii i Stanów Zjednoczonych.

Te globalne wymiary działalności wolimierzan muszą zderzać się i transformować w obliczu ich bardzo konkretnego umiejscowienia, dopiero lokalny filtr spo-. łeczny pozwala (albo ńie) na realne wprowadzenie w życie sforrhułowanych deklaracji. Na podkreślenie zasługuje przy ty#n fakt bardzo ambiwalentnej oceny,