socjologia (25)

do kogo?

z jakim rezultatem?

Model komunikacji Shannona obejmuje następujące elementy:

źródło informacji,

nadajnik

kanał przekazu,

odbiornik,

adresat informacji

szum w kanale przekazu informacji, czyli zakłócenia, na jakie może natrafić nadawana informacja, kod, czyli sposób przekazywania informacji, przepustowość i pojemność kanału.

SZUMY	PRZEPUSTOWOŚĆ j I POJEMNOŚĆ KANAŁU i	SZUMY
	±
NADAJNIK	KANAŁ PRZEKAZU	ODBIORNIK
(KODOWANIE)	(KOD)	(DEKODOWANIE)
t		ł
ŹRÓDŁO INFORMACJI		ADRESAT INFORMACJI

Osoba A jest nadawca komunikatu . a osoba B-jego odbiorca . Komunikatem-aktualnie przekazywana informacja (werbalna lub niewerbalna). Komunikat jest przekazywany do odbiorcy za pomocą wybranej przez nadawcę drogi, którą nazywa się kanałem. Można mówić o kanałach bezpośrednich (gdy dochodzi do bezpośredniego spotkania nadawcy i odbiorcy- „twarzą w twarz”) oraz o kanałach pośrednich, gdy w przekazywaniu komunikatu uczestniczą osoby trzecie lub wykorzystywane są specjalne środki przekazu (telefon, komputer, gazeta itp.). Każdy kanał ma swoje specyficzne kody używane w celu przekazania treści i znaczenia wysyłanego komunikatu .Zmiany intencji na kod to kodowanie. Wszystkie kody komunikatu wysyłanego przez nadawcę muszą zostać odpowiednio zdekodowane .aby zostać zrozumiałymi.

Na drodze przekazywania komunikatu mogą wystąpić zakłócenia (szumy) - i to zarówno po stronie nadawcy, jak i odbiorcy ,co zakłóca lub uniemożliwia komunikację. Dlatego też w fazie końcowej procesu komunikacji, poprzez sprzężenie zwrotne, upewniamy się zazwyczaj, czy komunikat został właściwie odebrany i czy porozumienie (co do jego treści) zostało osiągnięte.

intencja -> wiadomość->sygnał ->odbiór -> odtwarzanie wiadomości -> interpretacja

Istotnymi elementami w tym modelu są intencja i interpretacja. Autorzy zwracają uwagę , iż proces komunikacji ściśle wiąże się z występowaniem określonych intencji nadawcy ,które często górują nad pozostałymi elementami. Mają one na celu wywołanie zamierzonej, a wiec pożądanej reakcji u odbiorcy

O efektywnym procesie komunikowania mówi się wówczas, gdy komunikat odebrany przez odbiorcę będzie miał takie samo znaczenie, jak komunikat wysłany przez nadawcę.

Model propagandy S. Tchak hotine (1939), wyraża jednokierunkową formę komunikacji, przy pomocy mediów masowych skierowaną do większej grupy odbiorców .Model został opracowany dla potrzeb medialnej propagandy wojennej. Nadawcy używając ukierunkowanych treści (haseł, sloganów) w sposób ciągły i systematyczny pobudzali wewnętrzne motywy zachowania (popędy, instynkty) odbiorców na zasadzie relacji bodziec-reakcja. Model ten zakłada bierność i irracjonalizm zachowań jednostki oraz dużą jej podatność na propagandę .Podstawą tej teorii jest twierdzenie o całkowitej pasywności odbiorcy i jego braku odporności na przekaz. Przekaz jak pocisk, który jeśli ugodzi w konkretną publiczność, zawsze wywoła zamierzony efekt w postaci konkretnej identycznej dla wszystkich odbiorców.