img370

Składnia

Uwaga: jeśli orzeczenie zdania głównego wyrażone jest czasownikiem w czasie przeszłym, to orzeczenie zdania podrzędnego może być wyrażone czasownikiem niedokonanym w czasie przeszłym.

fl XOpOUlÓ BkDKy, MTO OH cneańT 3a MHOM 3ÓpKMMM ma3aMn.

H xopoujó BMflen, uto oh cneflkiT (lub: cnenńn) 3a mhoh 3ópkhmh rna3aMM.

Fi y3Han, uto eMy Hy>KHa óbina ŚTa KHHra.

Dobrze widzę, że on obserwuje mnie bystrym wzrokiem.

Dobrze widziałem, że on obserwuje mnie bystrym wzrokiem.

Dowiedziałem się, że potrzebna mu była ta książka.

• Jeśli orzeczenie zdania podrzędnego ma wyrażać czynność odbywającą się w przyszłości w stosunku do orzeczenia zdania głównego, to orzeczenie zdania podrzędnego wyrażone jest formą dokonaną czasu teraźniejszego (w znaczeniu czasu przyszłego):

Buepa oh yBepan, uto k BŚuepy B03BpaTHT KHHry, a npriHec ee TÓnbKO ceróflHH.

Mhóto pa3 CMpen h Ha flópeBe Haa 3a6ÓpOM, 0>KHflaR, UTO BOT OHkl n030ByT MeHR HrpŚTb c hhmh.

Wczoraj zapewniał, że przyniesie książkę przed wieczorem, a przyniósł ją dopiero dzisiaj.

Wiele razy siedziałem na drzewie nad płotem, czekając, że oni w końcu mnie zawołają, abym pobawił się z nimi.

• Jeśli orzeczenie zdania podrzędnego ma wyrażać czynność, która następuje wcześniej od czynności nazwanej w zdaniu głównym, to w zdaniu podrzędnym czasownik dokonany przyjmuje formę czasu przeszłego:

fl y3Han, rto oh cąan 3K3ŚMeH Ha    Dowiedziałem się, że zdał egzamin celująco.

„OTnHMHO”.

• Po czasownikach wyrażających życzenie, prośbę, żądanie, polecenie stosujemy w języku rosyjskim spójnik HTÓóbi, który wymaga czasu przeszłego, niezależnie od czasu, w jakim sformułowana jest wypowiedź w zdaniu głównym:

fl xouy, móóbi oh npHrnen.

Oh nonpocHn MeHR, móóbi h eMy noMÓr.

fl nonpoiuy eró, UTÓóbi oh MHe noMÓr.

Chcę, żeby przyszedł.

Poprosił mnie, żebym mu pomógł.

Poproszę go, żeby mi pomógł.

Składnia

10.6 Dzielenie wyrazów

•    Z reguły dzielimy wyrazy na sylaby otwarte, tzn. połączenia spółgłoska + samogłoska: pe-6ń-Ta (dzieci).

•    Jeśli pomiędzy samogłoskami występują dwie lub więcej spółgłosek, wówczas stosowana jest opisana powyżej reguła otwartych sylab lub spółgłoski są rozdzielane (ct, ck stosunkowo rzadko): ce-CTpa, cecT-pa, rzadziej używane: cec-Tpa (siostra).

•    Spółgłoski podwójne są rozdzielane: Mac-ca (masa).

•    m, b, -b należą z reguły do sylaby poprzedzającej: Mań-óp (major), Kypb-ep (kurier), nofl-b-e3A (wjazd, np. do domu; podjazd).

•    Pojedyncza litera nie może stanowić samodzielnej sylaby, tak więc nie można dzielić: a-Kaun-a; jedyny dozwolony podział: aKŚ-uun (akacja).

•    Przedrostki są z reguły zostawiane jako jedna sylaba, nie są dzielone: npu-cnŚTb (przysłać), nepe-ńŚTb (przekazać, wysłać).

•    Wyrazy złożone są dzielone w miejscu ich złożenia: cneu-OAŚWAa (ubranie robocze).

73