IMG 52 (6)

■fc

■

K

%

p%,

m

mś> i #

m

W*

Wl

H

jpiyfK w nM.rw*¹* fyr**d*atk*>lnvm na ipo/frfwo^moęw/nv nwmd; dziecka Mł

^prtrwny objaw. iwiidcnicj' o tym. ttdtMei nąją bardzo dobre dośwtadcu-n jMn^emr" ich dxmłiiua musiały być pozytywnie odbierane, co gfŃttd»|(doukb) oceny. Różnica między 1 a II badaniem jest statystycz*

pZUtM

Wnioski

ftwhn zgromadzonego materiału, przy zastrzeżeniu dotyczącym wielkości ba-dtacj populacjM 120 osób), pozwoliła na sformułowanie następujących wniosków:

t. W ciąga roku szkolnego nastąpiły korzystne zmiany w rozwoju społecz-ąt. Dzieci osiągnęły wysoki poziom uspołecznienia, przejawiający się łatwiej idątmej Mwtązywanymi kontaktami, nabyciem umiejętności pracy w zespo-k. częstszym niesieniem pomocy kolegom, poprawnym zachowaniem się w sy-tagicfc konfliktowych.

1 Potoku pobytu w oddziale przedszkolnym wszystkie badane dzieci wy sta-tłr sobie wysoką ocenę, oo może dowodzić, że dzieci dobrze czuły się w grupie, i ponadto mają stosunkowo duże poczucie własnej wartości i kompetencji.

Wciąga roku szkolnego zaszły w dzieciach istotne, pozytywne zmiany. Więk-«kśc branych pod uwagę wskaźników rozwoju społecznego uległa wzrostowi lis aa poziomie istotnym statystycznie. Czynniki związane z pobytem w „ze-Ón*' dostarczane dzieciom bodźce, organizowanie najprzeróżniejszych form dctywaodet, wzajemne stymulowanie się poprzez sam fakt bycia w grupie — •ymm? sprzyjały rozwojowi. Stworzenie przez rok dzieciom warunków do podejmowania interakcji z rówieśnikami i nauczycielem,w różnych sytuacjach i kontekstach społecznych, ma wymierny, potwierdzony empirycznie elekt.

Chociaż prowadzone w oddziałach przedszkolnych działania edukacyjne trwa* b zbyt krótko, pomogły dzieciom w rozwoju. Wyniki te nie upoważniają jednak b stwierdzenia, ze były to działania optymalne, które wykorzystały potencjał dawka, były dostosowane do możliwości każdego dziecka, wspomagały i wspięty każde dziecko w jego rozwoju. Nie pozwalają jednak także na jednostronną krytyką oddziałów przedszkolnych i negatywną ocenę ich funkcjonowania. Moim tylko na koniec zadać sobie pytanie, jakie wyniki mogłyby uzyskać te taekiwi, gdyby ich edukacja była właściwa rozwojowo i kontekstowo.

Literatura

huerJ. (1974): W poszukiwaniu teorii nauczania. Warszawa, PIW batańska A. (2000): Społeczna psychologia rozwoju. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR