IMG 52 (7)

Rzeczywisty przyrost miąższości drzewa będzie wówczas równy

Jeżeli do określania miąższości dla końca i początku okresu zastosujemy z%_v kły wzór Hossfelda. to otrzymamy:

(5.11)

Wyprowadzony wzór nosi nazwę wzoru Grochowskiego-Hossfelda.

Do przyrostu miąższości wzorem Grochowskiego-Hossfelda dochodzi się przez pomnożenie przyrostu miąższości określonego wzorem Hossfelda przez iloraz miąższości dla końca okresu - w liczniku miąższość określona wzorem sekcyjnym, w mianowniku miąższość określona wzorem Hossfelda.

3. Sposoby sekcyjne

Do określania miąższości strzały w końcu i na początku okresu można zastosować wzory sekcyjne Najczęściej zastosowanie znajduje wzór sekcyjny środkowego przekroju o długości sekcji 1 łub 2 m. Stosowanie wzorów sekcyjnych wiąże się z dużym nakładem pracy, dlatego są one stosowane najczęściej w badaniach naukowych. Dokładność wzorów sekcyjnych jest znacznie większa od wzorów zwykłych i pośrednich

. Pnyfcład Określmy przyrost marnota 95-lcro.ej strzały dla ostatniego 5-letn.cgo okresu (tab. 45) Okrcflaray peryros mtuszoici wzorem łrodk owego przekroju

Zv»~ 0.1*5* 24.8*-£ 0.1*1* 23.90 ■ 0.0269 24.88 - 0.0257 23.90 =

• 0.6693 - 0*142-OJD551 m’

Okrcflsmy przytną tmazsroici wzorem HossfeU*

J⁰-²¹³’ MJ850510* 23.90®^0.0356 24.88-^0.0*46 23.90-

* 066*3 - 0.6202 ■ 00441 m’

Okrełlaray przyrost miąwoici sposobem sekcyjnym przy tfiugoło sekcji l m: V,-00547 *0.M«*    *00006*00001 « 00*67 m^ł

różnych wysokościach w

wieku lat 95 i 90

*Zuc stnW______—

i^L w wieku lał

Wysokość od podstawy

Grubość bez kory (cmj w wieku la

95	90	ścięcia (ml	95	90
26.4	25.6	13.5	17.8	16.9
24.4	23.6	U.5	17.1	16.2
23.7	22.9	153	16.4	15J
23.4	22.7	163	14.9	13.7
22.9	22.2	173	14.2	12.9
22.8	22.1	183	12.6	IU>
22.4	21.6	193	113	9.8
22.3	21.6	203	9.7	7.8
21.1	20.3	213	7.6	5.7
20.8	20.1	223	53	33
20.2	19.4	23.5	2X	—
19.5	18.5	23.90	—	0.0
18.4	17.6	24.88	0J0	—

-----GnjPoic hez kory [cm]

ii

li ii ii fi ii ti *⁵

9i

lOi

ni

I2J

Vj = 0.0515 ♦ 0.0437 ♦ ... ♦ 0.0010 + 0.0001 * 0.5868 m^}

Z, = 0.6467 - 0.5868 = 0.0599 m^ł Określamy przyrost miąższości sposobem Grochowskiego-Houfrid*

Z, = (0.6643 - 0.6202)    , 0.0429 m³

U,t>o43

4. Dokładność sposobów

Analizę dokładności sposobów określania przyrostu miąższości drzewa leżącego przeprowadźmy na wzorze wyprowadzonym przez Grochowskiego (1938):

(5.12)

P = J^(^p2-Pi)⁺P2

gdzie:

p - błąd procentowy przyrostu miąższości. v - miąższość drzewa na początku okresu.

Z_r - przyrost mią2szości w danym okresie.

Pi - błąd procentowy miąższości na początku okresu. p₂ - błąd procentowy miąższości w końcu okresu.

Wzór (5.12) dotyczy tych sposobów, w których przyrost miąższości określa się z różnicy miąższości w końcu i na początku okresu, a więc sposobów zwykłych i sekcyjnych. Dla sposobu pośredniego Grochowskiego-Hossfelda odpowiedni wzór