IMGt57

w następnych rozdziałach, omawiając takie zjawiska, jak: obronność dotykowa, nadwrażliwość zmysłowa, niepewność grawitacyjna z nieprzychylnymi reakcjami na wysokość i ruch.

Inny przykład, dotyczący starszych dzieci reagujących w sposób adekwatny na bodźce płynące z narządów zmysłów, to obserwacja, jak reagują na twój głos, jak odpowiadają na pytania. Czy patrzą na ciebie, gdy do nich mówisz lub gdy_one do ciebie mówią? W jaki sposób naśladują i czy rozumieją proste instrukcje (spróbuj zabawy Ojciec Wergiliusz)? Czy potrafią wyobrazić sobie, jak należy wykonać jakąś czynność i w jakim stopniu są sprawne podczas gimnastyki?

Zanim zaalarmujemy rodziców i nauczycieli, że mamy do czynienia z zaburzeniami, których podłożem są dysfunkcje integracji sensorycznej, najpierw wyjaśnijmy pewną kwestię. Większość kochających, opiekuńczych i inteligentnych dorosłych (opiekunów, rodziców, nauczycieli) zawsze próbuje prowadzić taki trening, który ich zdaniem jest najkorzystniejszy dla rozwoju dziecka. Dlatego też nie powinni winić siebie, jeśli dziecko ma trudności w uczeniu się, nie uprawia żadnych sportów, jest nadruchliwe, nie potrafi się skupiać lub dziwnie się zachowuje. Rodzice i nauczyciele mogą być nieświadomi, że do prawidłowego rozwoju dziecka potrzebny jest więcej niż jeden typ aktywności sensorycznej.

Bez badań różnicujących, czy dziecko ma deficyty w zakresie integracji sensorycznej, nie można dobrze zaplanować ani modulować terapii.

Za pomocą dokładnego badania i przy adekwatnym wyborze technik terapeutycznych możemy dokładnie zidentyfikować, w jakich układach zmysłowych istnieją deficyty, a co jest mocną stroną dziecka. ŃiTtfcf pod-stawie możemy prowadzić terapię, która poprawi funkcjonowanie i wpłynie pozytywnie na realizację programu edukacyjnego dziecka.

TRAFNOŚĆ jest to stopień, z jakim test mierzy to, co ma mierzyć. Kliniczna obserwacja i testy do badania integracji sensorycznej były tak opracowane, by identyfikować pewne typy deficytów związanych z funkcjonowaniem mózgu.

Godna podkreślenia jest jak najwcześniejsza identyfikacja i terapia zaburzeń we wczesnym okresie rozwojowym (pierwsza dekada życia), kiedy plastyczność mózgu jest najlepsza. Jednak terapia integracji sensorycznej przynosi efekty nie tylko w odniesieniu do dzieci, ale również

w stosunku do dorosłych. Sukces terapii zależy od wielu czynników, a mianowicie od głębokości i nasilenia dysfunkcji, od wewnętrznego

24