IMG�47 (2)

3332

tajemnicy dziennikarskiej jest nieprawidłowe. Wyroki Europejskiego Trybunału wskazane w zażaleniu dotyczą innej kategorii spraw kiedy to żądanie Prokuratury dotyczyło ujawnienia źródła informacji. W tej sprawie ta czynność miała na celu zabezpieczenie dowodu. Należy podkreślić, że żądano nie tylko nagrań dotyczących osób, które złożyły wnioski o ściganie ale również takich, które dotyczyły ipnych kolejnych wniosków i nagranych rozmów. Należy podkreślić, że Prokuratura żądała nagrań, które miały stanowić dowody w sprawie, a nie żądała ujawnienia źródła informacji. Ponadto z nagrań dostarczonych następnie przez poprzedniego pełnomocnika skarżącego nie wynika aby nagrania te stanowiły tajemnicę dziennikarską, a także ujawniały źródło informacji, a skarżący wskazał, iż nie dokonywał żadnych ingerencji w istniejące nagrania. Domaganie się uchylenia tajemnicy przez Sąd nie jest prawidłowe, albowiem nagrania te zostałyby przekazane w opieczętowanej kopercie do Sądu z wnioskiem o uchylenie tajemnicy.

Pełnomocnik-Skarżąccgo wnosi o uchylenie -obu-postanowień oraz o uwzględnienie zażaleń.'Należy podkreślić słowo „wszystkich” w postanowieniu. Co to znaczy wszystkich nośników, wszystkich materiałów? Pan redaktor wielokrotnie oświadczył, że na tych nagraniach znajdowały się dane, które pomogłyby zidentyfikować źródło. Pan Sylwester Latkowski złożył odpowiednie zeznania w tym zakresie. Na tych materiałach, których domagała się Prokuratura były informacje o źródle. Siłą faktu te źródła zostałyby ujawnione. Mógłbym prosić Wysoki Sąd o odroczenie rozpoznania zażalenia, z uwagi na konieczność zapoznania się ze stanowiskiem pisemnym Prokuratury, ale ja już wiem o co chodzi. Prokurator powołuje się na postanowienie Sądu Najwyższego, które dotyczy innej sytuacji. Tu trzeba się powołać na Konstytucję RP jak i Konwencję Praw Człowieka. Pani Prokurator podkreśliła, że takie postępowanie uzasadnione było złożeniem wniosku o ściganie. Z jednej strony mamy do czynienia z chronioną konstytucyjnie wolnością dziennikarską, a z drugiej strony mamy do czynienia z wnioskiem o ściganie, który został złożony przez Ministra Spraw Wewnętrznych. Minister Spraw Wewnętrznych jest osobą publiczną i prasa ma prawo udostępnić jego rozmowy na tematy publiczne.

Z drugiej strony mamy do czynienia z przestępstwem wnioskowym, zagrożonym niską karą. Zachwiana zatem została proporcja dóbr. Gdyby redaktor wykonał polecenie Prokuratury i wydał wszystkie nośniki, to tam były również dane dotyczące źródeł informacji. Ustawa prawo prasowe chroni źródła informacji, również art. 180 § 3 k.p.k. Nie będę mówił o rzeczach oczywistych. Źródła muszą być podane przez dziennikarza jedynie w przypadku najsurowszych przestępstw o czym mówi art. 240 kk. Twierdzę, że art. 22S k.p.k. został tutaj błędnic podany jako podstawa żądania wydania rzeczy oraz przeszukania. Tajemnica dziennikarska to nie to samo co tajemnica zawodowa. Art. 226 tp-k, na który powołuję się w moim zażaleniu, tutaj ustawodawca bardzo wyraźnie odsyła do art. 1*0. Tylko Sąd może zwolnić dziennikarza od zachowania tajemnicy, to zwolnienie nigdy nie może