medsadowa0

Przyczyni) zgonu osób oparzonych w pierwszym okresie może być wstrząs oparzeniowy zbliżony charakterem do wstrząsu urazowego. W dalszym przebiegu wstrząs oparzeniowy często zostaje powikłany toksemią (zaburzenia metaboliczne),, niewydolnością nerek, a później zapaleniem dróg oddechowych, zwłaszcza zapaleniem płuc. Mogą także występować owrzodzenia żołądka i dwunastnicy (wrzód Curlinga), połączone nieraz z krwotokiem do przewodu-pokajmowego, 2"~2apatent£m zakrzepowym naczyń, z zespołami zatorowymi, wyniszczeniem, a także krwotokami do nadnerczy.

Do późnych następstw oparzenia należy zaliczyć rozległe bliznowacenie ze zniekształceniami i z ograniczeniem ruchomości w układzie mięśniowo-stawowym oraz powstaniem blizn keloidowych.

W opiniowaniu sądowo-lekarskim należy wziąć pod uwagę rozległość i trwałość skutków, a także ich znaczenie kosmetyczne (blizny oszpecające i zniekształcające).

T£np <5fc

temperatury (zimna) występują najczęściej w przypadkach tury otoczenia, zazwyczaj pod wpływem zmiany warunków

4.14. Działanie niskiej temperatury

Działania spadków tempg

atmosferycznych, ale mogą także pochodzić ze źródeł technicznych (urządzenia chłodnicze lub chemiczne, np. podczas skraplania gazówjródpofnosć organizmu na zimno jest zmienna, przy czym istnieje duża zdolność adaptacyina-do zmian atmosferycznych. Wrażliwość na.niską temperaturę, nawet zbliżonąmoO°E^ może być znaczna u osób osłabionych, wyniszczonych, rannych, nieprzytomnych, zatrutych, będących pod wpływem alkoholu.

; 3 Utrata jńepła. z organizmu następuje przez^wypromienipyanig albo przez bezpośredni kontakt, np. zanurzenie w zimnej., wodzie. Dlatego w ocenach sądowo-lekarskich należy rozważyć jakość izolacji i okrycia, a równocześnie czy istniała konwekcja (wiatry) oraz duża wilgotność powietrza. Niebezpieczne dla organizmu mogą być zwłaszcza warunki dużej wilgotności z równoczesnym wiatrem oraz mokra, odzież.    ^:"

4.14.1. Działanie ogólne na organizm

Hipotermia prowadzi do upośledzenia u tlenienia, tkankowego i do ograniczenia czynności enzymatycznych na szczeblu komórkowym. Między innymi niektóre J enzymy łączą się trwale z tlenem atmosferycznym, tracąc swą aktywność. Diablego w ogólnym oziębieniu^-występuje upośledzenie przemian biochemicznych i zmniejsąa .się reaktywność o.u.n. Równocześnie obserwuje się przesunięcie elektrolitów w obszarach wodnych ustroju między innymi z krwi w kierunku tkanek, a krew z naczyń obwodowych spływa do dużych pni naczyniowych. Pogłębianie się tych procesów prowadzi do migotania komór serca, zatrzymania krążenia i śmierci.

Utrata ciepła i ewentualna śmierć z zimna występuje względnie szybko u tonących w wodach o niskiej temperaturze (morza arktyczne). Zjawisko utraty ciepła z jednoczesnym spadkiem. temperatury ciała, osłabieniem pi/,ciułany biochemicznej i czynności o.u.n. oraz^krążema jest określane jako hibernacja. Zostało ono szeroko wykorzystane w chirurgii dla przeprowml/onla w tych warunkach dużych zabiegów operacyjnych. Ratunek osób głęboko oziębionych

11 nadżerki na szczytach fałdów błony śluzowej żołądka, ffiw. plamki Wisznio w* l< logo. Wóbrazachmikroskopowych trzustki można spostrzegać cechy~krwOUK / nogo zapalenia z ogniskami martwicy tkanki tłuszczowej. Histochemicznie stwloi dza się znaczne zmniejszenie zawartości glikogenu w komórkach wątroby.

t wyprowadzenie ich ze stanu oziębienia jest skomplikowany, gdyż wymaga działań wielokierunkowych. Przede wszystkim jednak potrzebne jest ogrzanie, t| dostarczenie energii cieplnej z zewnątrz.

badania sekcyjne w tych przypadkach przynoszą rezultaty względnie ujemni'

' .postrzega się    plamy opadowe, jasne wejrzenie krwi jako następni

wo wiązania HB ż Q„,przekrwienie narządów wewnętrznycHT wyhroczyny

4.14.2. Działanie miejscowe (odmrożenia)

i

Odróżniamy trzy stopnie odmrożenia:

a)    rumień (erythema) jako wyraz zwężenia, a później ponownego poszerzenia naczyń obwodowych z następczym zaburzeniem krążenia miejscowego,

b)    pęcherze na skutek uszkodzenia ścian naczyniowych przez niską temperaturę

i powstania    (łmnauirintin) z rozwarstwieniem naskórka i skóry,

c)    martwica-na skutek długotrwałej anemizacji z powstawaniem przeciwciał endogennych działających autoagresywnie (aglutyniny i hemolizyny).

Pierwsze dwa stopnie mają charakter zmian odwracalnych. Trzeci stopień Jest trwały i powoduje anatomiczne ubytki, doprowadzając do konieczności amputac |i części kończyn, palców itd. Miejscowe działanie zimna może też powodować trwałe uszkodzenia naczyniowe z zakrzepicą naczyń. Do typowych odległy* li następstw działania niskich temperatur zalicza się również procesy rozmlękanin chrząstek nasadowych, osteoporozę kości, martwicę mięśni, zaniki paznokci i tkm y (zmiany atroficzne), neuralgię i zapalenia nerwów obwodowych.

4.15. Miejscowe działanie żrących czynników chemicznych

Oprócz oparzeń termicznych powłok i głębszych tkanek, w tym także błon śluzowych przewodu pokarmowego (oparzenia gardła i przełyku), należy zwió< li" uwagę na możliwości uszkadzającego działania zjonizowanych związków choinl cznych, tj. silnych kwasów, np. H₂S0₄, HC1, HNO_a i silnych zasad, np. ługów, fenolu, krezolu, mydeł i ewentualnie także niektórych rozpuszczalników (aceton, estry organiczne). Jeśli działanie tych substancji jest krótkotrwałe, to może tylko doprowadzić do ograniczonego odczynu w postaci przekrwienia lub nmennt |i tkanek. Natomiast- dłuższe działanie, kwasów powoduje powstaniu uuu twn y skrzepowej i obejmuje często głębokie tkanki podłoża. Ługi powodują us ż przewagą martwicy rozpływnep (litycznej).

UszkodzenlatRanek powstałe na skutek działania środków chemicznych rm ogól goją się długotrwale i pozostawiają rozległe blizny, szpecące i zniekszt<d< <iją< e ciało. Postępowanie lecznicze wymaga wówczas zabiegów chirurgicznych 1 długo trwałej rehabilitacji. Należy podkreślić, iż w oparzeniach chemicznych istnieje potrzeba szybkiej akcji ratunkowej, polegającej między innymi na zneutrallzown nlu i usunięciu resztek działającej substancji, np. przez strumień wody