moda kobieca XXw str48

jc-j form można przypuszczać, ze powstała z zestawienia malinki i majtek. W roku 1906 nazywano ją „pygamo'\⁴² Na zmianę form bielizny wpływało w dużej mierze pojawienie się coraz to nowych surowców. Powszechnie używane w dawnych czasach trwale i praktyczne materiały, jak płótna i weby, od 1901 r. zaczęły zanikać w eleganckiej bieliżnie, ustępując miejsca wiotkim opalom, nar.sukom, markizetom i batystom, ozdabianym angielskim haftem, koronką klockową, lalbanami i walansjenkami, podczas gdy najbardziej charakterystyczną ozdobą bielizny w XIX w., zarówno osobistej jak i pościelowej, było przewlekanie wstążkami, któro przeciągano przez otwory zrobione w płótnie lub w specjalnych wstawkach. Kolejno nansuki i przejrzyste opale zostały zastąpione przez jedwabie: „crćpe de Chine”, ,.!avable" i „toile de soic”, zdobione mereżką i haftem płaskim lub aplikacją. Następnym materiałem, z którego zaczęto sporządzać bieliznę, był „mila-ncz'; niska ccr.a wyprodukowanej z niego konfekcji wpłynęła na szybkie rozpowszechnienie się nowej, standartowej bielizny. Po drugiej wojnie światowej rozwój włókien syntetycznych spowodował pojawienie się bielizny nylonowej, trwalej, estetycznej, nadającej się do zdobienia falbankami, haftami, koronkami i pl isowaniami.

Wówczas gdy noszono kilka warstw bielizny, zapewniała ona ciepło w wystarczającym stopniu. Kiedy jednak ograniczono ilość jednocześnie noszonych sztuk i gdy zastosowano cienkie materiały — zaistniała w daleko większym stopniu potrzeba wprowadzenia także ciepłej bielizny. Początkowo zaczęto sporządzać ją z grubych barchanów, później wprowadzono dzianinę wełnianą i bawełnianą, a w ostatnich latach elastyczną dzianinę z przędzy „helanco".

Z biegiem lat zmieniło się w ogóle pojęcie bielizny; nie jest ona już żenującym dezabilem. lecz uzupełnieniem ubioru wierzchniego; prócz swej higienicznej roli staje się również ozdobą. Nie musi także być biała, jak wskazuje tradycyjna nazwa; ws|>ółczesna „lingerie franęaise”, lekka, powiewna i finezyjna, zaadoptowała również kolor czarny, początkowo noszony tylko w środowisku kabaretowym.