NEUFERT54 bud wiejskie

FERMY DROBIU

Kurnik dla niosek z suchymi zbiornikami oraz piwnicą na odchody

-*■ CD

We wszystkich rodzajach hodowli drobiu podstawową formą jest kurnik wolno stojący. Najmniejsza jednostka przy założeniu przebywania drobiu na podłodze ma szer. 7 m, przy hodowli w spiętrzonych klatkach 6 -15 m. Kurnik powinien być obiektem ogrzewanym. Optymalna temperatura w kurniku w zależności od jego przeznaczenia + 15 do +22°C.

W fazie projektu wstępnego należy podjąć decyzję odnośnie do systemu usuwania odchodów, gdyż od niego zależą wymiary kondygnacji podziemnej lub zbiornika na odchody. Należy starannie opracować wietrzenie kurnika. W zasadzie należy przewidzieć wentylację mechaniczną (T) - (4).

Wentylacja dołów z odchodami - w układzie podłużnym, pod ciągami obsługowymi. Prędkość powietrza na wlocie: 0,30 m/s, nie więcej niż 0,50 m/s latem. Nawiew powietrza w pomieszczeniu z nioskami 10 m³/(h. kg), z młodymi kurami i brojlerami 4,0 m³/(h. kg). Konieczna możliwość regulowania napływu powietrza: dwukrotna wymiana powietrza zimą. Wyłączenie urządzeń wentylacyjnych może w krótkim czasie przynieść katastrofalne skutki. Należy projektować instalację wentylacyjną z urządzeniami sygnalizacyjnymi i przewidzieć wentylację awaryjną.

Przy hodowli kur niosek chodzących po podłodze dopuszczalne zagęszczenie 5-7 kur/m² powierzchni kurnika, przy umieszczeniu kur na rusztach z łat drewnianych 8-10 kur/m², na pochyłych platformach 16 kur/m². Na każde poidło okrągłe powinno przypadać 75-100 kur, na 1 m poidła rynnowego 80-100 kur, na poidło niplowe 2-3 kury. Rurowe przewody do podawania karmy: 25 kur na okrągły paśnik o średnicy 30 cm. Gniazda do niesienia jaj: 1 gniazdo uchylne na 3-4 kury (tylko w stadzie zarodowym). Pojedyncze gniazdo otwarte na 4-5 kur. 1 m² gniazda do wysiadywania jaj na 50 kur.