Obraz
1 (155)

lecz tym razem, na przykład stany 2s i 2p są rozdzielone, podczas gdy W atomie wodoru są one zwyrodniałe energetycznie. Stany o n = 3 są oddalone od siebie tak bardzo, że stan 3d leży między stanami 4s i 4p. Dokładne położenie tych stanów zależy od całkowitej _ą liczby elektronów w atomie. Przechodząc do coraz to cięższych atomów przekonujemy się, że układ poziomów rozciąga się w skali energii w przybliżeniu o czynnik Z², jak to zaznaczono po lewej stronie rysunku. Jednocześnie coraz więcej poziomów zapełnia się elektronami i dla atomów w stanie podstawowym najwyższy zapełniony poziom zawsze ma energię minus kilka elektronowoltów.

Na rysunku 9-6 pokazany jest całkowity rozkład gęstości 36 elektronów w Rb⁺, jak również przyczynki do tego rozkładu pochodzące od poszczególnych elektronów znajdu-... jących się w różnych stanach. Jak widoczne jest to na rysunku, najbardziej wewnętrzne

Rys. 9-6 Radialny rozkład ładunku elektronów widziany przez elektron zewnętrzny w Rb. Jednostką r jest Oo X 0,053 nm. Przytoczone za zgodą z: R.B. Leighton, Principles of Modern Physics, McGraw-Hill, New York 1959

elektrony, czyli elektrony ls najwięcej czasu przebywają w pobliżu jądra. Zatem, jak wynika z prawa Gaussa, działa na nie w zasadzie wyłącznie pole wytwarzane przez jądro. Z drugiej strony elektrony 4p i 4s najwięcej czasu przebywają daleko od jądra, dalej niż duża liczba pozostałych elektronów. Działa więc na nie pole znacznie słabsze. Taki efekt zmniejszenia natężenia pola jądra dzięki obecności wewnętrznych elektronów nazywany jest ⁷ekranowaniem.