Obraz7 (8)

79

wam jest w stopniach. Schemat układu pomiarowego termometru termoelektrycznego z miliwoltomierzem magnetoclektrycznym przedstawia rys. 3.38.

^,-rk

Rvs. 3.38. Układ pomiarowy lenruunetru lenitoelcklne/nego i uiicmikiuin magnuio-dektiNc/iwm: I - temperatura zląe/a pomiarowego. ii - temperatura /.lye/.a terntoelek-trod tu - lemperalura złącza odniesienia, I - lennoeleklrody, 2 - przewody kompensacyjne, 3 - przewody ląc/tice, -1 - mili-woltomicrz, 5 - opornik wyrównawczy (w przypadku kiedy pomiar nie odbywa się melodii komponsaeyjną)

Rezystancja całego obwodu składa się z opom miernika R^ i oporu obwodu zewnętrznego R_z (opór termoelementu r,. opór przewodów kompensacyjnych r_pk, opór przewodów łączących r_P, opór wy równawczy r*).

Zgodnie z oznaczeniami na rysunku 3.38 mamy:

R = R_m+R,-

^Rz =^rL + v +r

p

(3.8)

Zależność między STE (E) a zmierzonym napięciem przyłożonymi na zaciskach miłiwoltomicrza U określa wzór:

E = U-^R-^z+R-^.    (3.9)

Jak wynika z tej zależności, wartość E można określić, mierząc napięcie U. znając wartość oporności wewnętrznej miliwoltomierza R™ (podana jest na płycie czołowej przyrządu) oraz wartość oporności obwodu pomiarowego termoelementu R_z. Jeżeli oporność R_z jest dużo mniejsza od wartości R_ra (R_z« R_m), wystarczy określić wartość oporności R., dla wybranej temperatury' i przyjąć ją za stałą w określonym zakresie temperatury'; wówczas dokładność określenia E będzie wystarczająca. Można wtedy przyjąć, że (R_m + R_z)/R_m= C, a równanie (3.9) przybierze postać:

E = U- C .    (3.10)

W przypadku zastosowania mierników wyskalow'anych w °C (przeznaczonych do współpracy z określonym temioclementcm), na skali miernika podana jest znamionowa wartość oporności obwodu termoelementu R^. Właściwą oporność obwodu pomiarowego R, uzyskuje się przez dodanie oporności wyrównawczej - r_w o wartości takiej, aby R_z = R^.