Obraz(7 (4)

sze, opadają na dół do kanału zbiorczego połączonego z kominem. W ten sposób cały piec nagrzewa się równomiernie.

Rys. 22. Piec bezkanalowy typu radzieckiego.

Rys. 23. Piec prof. Adamieckiego.

Połączenie pieca bezkanałowego z kominem w dole może być w dowolnym miejscu; z boku, z tylu, z przodu, a nawet przez strop u dołu.

8.7. Piece bezkanałowe prof. Adamieckiego. Piece taezka-nałowe prof. Adamieckiego (rys. 23) weszły w życie w Polsce w okresie 1900—1910 roku i były stosowane tylko przez kilka lat.

Piece prof. Adamieckiego były pierwowzorem pieców beżka-nałowych i posiadały te zalety, że zamiast wstawianych obecnie w piece żeber akumulacyjnych z cegły dla powiększenia pojemności cieplnej pieca stosowano w nich kafle o grubości do 7 cm.

Dla większego pochłaniania ciepła powierzchnia wewnętrzna 'kafli była wykonywana falisto.

| Piec prof. Adamieckiego był bezkanałowy i posiadał palenisko pośrodku w postaci szamotowego walca wysokości do lub ponad 70 cm od rusztu.

■■ Przy piecach mniejszej wielkości zęby kafla, czyli fale, dotykały do walca paleniskowego pozostawiając małe przejście dla gazów spalinowych, co było powodem, że piec bardzo prędko zanieczyszczał się sadzami. Drugą wadą tych pieców było pękanie walca szamotowego w palenisku podczas nagrzewania pieca. Obydwie te wady łatwe były do usunięcia.

Z uwagi na oszczędność robocizny i materiału (w produkcji kafli) piec prof. Adamieckiego powinien mieć szerokie zastosowanie ze względu na mniejszy koszt płyt szamotowych i robocizny na wylepkę *) kafli i futrówkę *) ścian pieca. Palenisko zamiast w kosztownym walcu można wykonać z cegły szamotowej.

Podręczniki radzieckie uważają za nowatora w dziedzinie pieców bezkanałowych prof. Grum-Grzymajło. Konstrukcja takiego pieca pokazana jest na rys. 24

8.8. Piece konstrukcji prof. Grum-Grzymajło (ZSRR). Nie ma wątpliwości, że i piec prof. Grum-Grzymajło po 2—3 latach również zanieczyszczał się sadzami, a czyszczenie tego typu pieca było bardzo utrudnione.

M Piny budowle pleców określenie „wylepka" stosuje się do materiałów, którymi wykłada się wnętrze kafla.

*) „Futrówkę** naiywa się płyty lub dachówki, którymi wykłada się ściany kaflowe pieca po wytępieniu kafli.

53