OMiUP t2 Gorski7

Na rysunku 5.79 przedstawione są charakterystyki skraplacza dla dwóch, znacznie się od siebie różniących, ilości dostającego się do niego powietrza. Gdy do skraplacza przenika w ciągu godziny 0,24 kg powietrza, powierzchnia wtórna wynosi ~ 12% całkowitej powierzchni chłodzącej skraplacza, a powierzchnia pierwotna ~ 88% (rys. 5.79fl). Natomiast gdy ilość powietrza przenikającego do tego samego skraplacza wzrasta gwałtownie (czterdziestokrotnie) _ do 9,6 kg/h, udział powierzchni wtórnej zwiększa się do 34% całej powierzchni chłodzącej skraplacza (rys. 5.79b).

Z analizy obu charakterystyk wynika, że:

—    na powierzchni wtórnej występuje gwałtowne zwiększenie ciśnienia cząstkowego powietrza i wartości przechłodzenia skroplin,

—    schładzanie powietrza na powierzchni wtórnej odbywa się przy bardzo niskim współczynniku wymiany ciepła (obniżenie współczynnika spowodowane jest przyrostem udziału objętościowego powietrza w składzie mieszaniny powietrzno-parowej na powierzchni wtórnej).

Porównanie charakterystyk skraplacza przy różnych ilościach zasysanego powietrza pozwala na wysunięcie następujących wniosków: wraz ze wzrostem ilości zasysanego powietrza zwiększa się powierzchnia wtórna, zwiększa się przechłodzenie skroplin i obniża się współczynnik przenikania ciepła ([k) dla powierzchni pierwotnej i dla całego skraplacza.

REGULACJA STOPNIA PRÓŻNI W SKRAPLACZU

Istotnym zagadnieniem dotyczącym obsługi skraplaczy parowych jest problem związany z regulacją stopnia próżni.

Na wartość stopnia próżni w skraplaczu mają głównie wpływ (przy założeniu, że ilość wody chłodzącej i wydajność urządzenia usuwania powietrza są wartościami stałymi):

—    obciążenie skraplacza,

—    temperatura wody chłodzącej,

—    ilość powietrza przenikającego do skraplacza.

ZMIANA OBCIĄŻENIA SKRAPLACZA

Wraz ze zmniejszeniem ilości skraplanej w skraplaczu pary, w jednostce czasu zwiększa się powierzchnia chłodzenia skraplacza, przypadająca na 1 kg skraplanej pary. Równocześnie — przy założeniu, że wydajność pompy cyrkulacyjnej jest stała — zwiększa się też wielokrotność chłodzenia, wskutek czego obniża się ciśnienie w skraplaczu, a więc polepsza się tym samym stopień próżni.

Przy niezmiennej ilości powietrza dostającego się do skraplacza w jednostce czasu i stałej wydajności urządzenia usuwającego powietrze, ciśnienie cząstkowe jest wartością stałą. Zmniejszenie ciśnienia w skraplaczu wiąże się z obniżeniem ciśnienia cząstkowego pary. Ponieważ wraz z obniżeniem ciśnienia