obraz8 (26)

inicjacją i dojrzałością płciową są oczywistej Nie inicjowani utożsamiani są~z~cłziećmi i dziewczynkami, a przez to uważani są za niezdolnych do poczęcia, u niektórych zaś ludów ich dzieci nie są przyjmowane do rodu¹⁹. U afrykańskich ludów Magwanda i Bapedi mistrz inicjacji kieruje do nowicjuszy te słowa: „Dotąd byliście w ciemnościach dzieciństwa; byliście jak kobiety i niczego me wiedzieliście!”²⁰ Bardzo często, zwłaszcza w Afryce i Oceanu, młodzi inicjowani cieszą się|j?o obrzezaniu dużą swobodą seksualnąP. Faktu tego nie należy jednak mylić z rozwiązłością, gdyż nie chodzi o swobodę seksualną we współczesnym, zdesakralizowa-nym tego słowa znaczeniu. Jak wszystkie pozostałe funkcje życiowe, tak i seksualność jest w społeczeństwach prze dn owo żyt nych obarczona świętością. Jest to środek uczestnictwa w fundamentalnym misterium życia i płodności. Dzięki inicjacji nowicjusz dostąpił sacrum: wie teraz, że świat, życie i płodność to rzeczywistości święte, ponieważ są dziełem Istot boskich. Dlatego też wprowadzenie do życia płciowego jest dla nowicjusza równoznaczne z uczestnictwem w świętości świata i egzystencji ludzkiej.

SYMBOLIZM PODCIĘCIA

Jak powiedzieliśmy, w Australii w pewnym odstępie czasu po obrzezaniu

-    pięć do sześciu tygodni u Aruntów, dwa do trzech lat u Karadjeri

-    następuje [[podcięcie moszny. JDla etnologa i psychologa ten tajemniczy zabieg stwarza pewne problemy, których nie będziemy tu podejmować. Ograniczymy się do dwóch religijnych znaczeń podcięcia: pierwsze to idea

i hiseksualmośr-Lj drugie -/religijna wartość krwi.[Według Winthuisa, celem podcięcia miałoby być symboliczne wyposażenie neofity w kobiecy narząd płciowy, aby upodobnić go do bóstw, które - wedle tegoż autora - są biseksualne²². Powiedzmy od razu, że boska biseksualność nie jest poświadczona w najstarszych australijskich warstwach kulturowych, ponieważ w tych archaicznych kulturach Bogowie noszą miano „Ojców”. Boska biseksualność nie jest też znana w innych rzeczywiście prymitywnych religiach. Pojęcie boskiej biseksualności wydaje się dość nowe: w Australii zostało prawdopodobnie wprowadzone przez fale kultury melaftezyjskiej i indonezyjskiej²³. W hipotezie Winthuisa warto jednak zwrócić uwagę na '^ldeę boskie/ pełni obecną w wielu religiach prymitywnych^ a implikującą

” Por. kilka przykładów w: A. E. Jcnsen, Beschneidung und Reifezeremonien, s. 130.

²⁰    Junod cytowany w: Jensen, op. cit., s. 55.

²¹    Zob. przykłady u Jenscna, op. cit., s. 27, 104 nn.

²²    J. Winthuis, Das 'Zweigeschlcchtemuesen (Lcipzig 1928), s. 29 nn. i passim.

^J3 Por. H. Baumann, Das doppelte Gescblecht. Ethnologische Studien zur Bisexualitat in Ritus und Mythos (Berlin 1955), s. 212. O innych boskich postaciach biseksualnych w Australii Północnej zob. A. Lommel, Die Unambal (Hamburg 1952), s. 10 nn.