OMiUP t2 GorskiA6

Oczyszczalnia ścieków Termobiomac przedstawiona na rysunku 8.5 jest urządzeniem biologicznej obróbki ścieków metodą tlenową. Dostosowana jest do wszystkich rodzajów ścieków sanitarnych i kuchennych, a oczyszczanie przebiega w sposób ciągły. W skład urządzenia wchodzi zbiornik podzielony na trzy stopnie: A — gromadzenia i napowietrzania, B — odseparowania i osadzania, C — chlorowania i wydalania.

Odpływy z WC, pisuarów i kuchni (ścieki czarne) przechodzą przez rozdrabniacz mechaniczny 1, do przedziału napowietrzania A (odpływy kuchenne przechodzą najpierw przez urządzenie odtłuszczające), gdzie pod wpływem intensywnego dopływu powietrza i mieszania rozpoczyna się tlenowa przemiana masy ściekowej. Odbywającą się reakcję przyspiesza dodatkowe podgrzewanie spiralą grzejną 2. Odpowiednio zmieszana i napowietrzona masa przepływa ze stopnia napowietrzania A do stopnia oddzielania i osadzania B. Tu następuje klarowanie cieczy, która przepływa dalej do stopnia wydalania, natomiast oddzielony i bogaty w bakterie tlenowe aktywny osad jest zwracany pompą 5 do stopnia napowietrzania A dla dalszej przeróbki i podsycenia reakcji. W stopniu wydalania oczyszczona ciecz spotyka się z odpływami z łazienek, natrysków, umywalek itp. (ścieki szare), które są doprowadzane bezpośrednio do stopnia wydalania. Przed ostatecznym wyrzuceniem za burtę całość poddawana jest chlorowaniu 15-procentowym roztworem podchlorynu sodowego.

Proces obróbki przebiega automatycznie i jest skuteczny zarówno przy użyciu wody słodkiej, jak i morskiej. Zdolność magazynowania ścieków wynosi 18 godzin przy średnim dopływie ścieków w ilości około 60 litrów na osobę i dobę. Parametry wody usuwanej z urządzenia za burtę nie przekraczają:

—    BZT5 — 50 mg/1,

—    zawiesiny ciał stałych — 80 mg/1,

—    indeks coli 240/100 ml.

Oczyszczalnia typu Hamworthy (rys. 8.6) działa również na zasadzie biologicznego procesu typu tlenowego. Zbiornik główny podzielony jest na cztery przedziały: wstępny — gromadzenia ścieków A, napowietrzania B, klarowania C i chlorowania D. Do pierwszego przedziału ścieki spływają przez sito zgrubne 4 i pozostają dopóki spływające dalej ścieki nie wyprą ich do przedziału napowietrzania B. Nie dające się rozłożyć części stałe osadzają się na dnie przedziału A. W przedziale napowietrzania B bakterie tlenowe zużywają tlen dostarczony z powietrza, wydobywającego się z dyfuzorów i przechodzącego przez masę ściekową w postaci pęcherzyków, redukując ją na nowe bakterie i dwutlenek węgla. Po 24 godzinach rozłożona masa wraz z bakteriami jest przekazywana do przedziału klarowania C, gdzie bakterie osiadają na dnie lejkowatego zbiornika jako aktywny osad. Osad ten jest transportowany pompą 1 do przedziału napowietrzania B. Ciecz pompowana pompą 1 napędza jednocześnie eżektor zasysający powietrze do komory B celem dostarczania tlenu. Ciecz wypływająca z przedziału klarowania C jest ostatecznie poddawana działaniu roztworu podchlorynu wapnia i usuwana za burtę w postaci czystego i nieszkodliwego już biologicznie płynu.

416