P1520545

kolbek synaptycznych innych neuronów, dochodzi do pobudzenia lub hamowania czynności bioelektrycznych neuronu. Na rysunku 1.6 przedstawiono schemat połączenia synaptycznego między neuronem czuciowym i wykonawczym. Doderąjące do synapsy salwy impulsów powodują wydzielanie neuroprzekainika (neurotransmitera, mediatora) czyli przenośnika informacji. Pojedynczy mediator lub 2-3 mediatory występujące w jednej kolbce synaptyczną), błyskawicznie docierają do błony komórkowej następnego neuronu (błona postsynaptyczna) i łączą się z właściwymi sobie, obecnymi w tej błonie, receptorami. Powoduje to zmiany w przepuszczalności kanałów jonowych (str. 14) i masowe wnikanie jonów sodu z powierzchni błony do wnętrza wypustki. Następuje depolaryzacja i dochodzi do wzbudzenia nowego impulsu Łab salwy impulsów w błonie postsynaptycznej następnego neuronu. Wielkość potencjału postsynaptycznej depolaryzacji zależy głównie od liczby cząsteczek mediatora wydzielonych do synapsy. Synapsa nie jest tylko prostym przekaźnikiem pobudzenia z jednego neuronu na następny. Zachodzą w niej liczne procesy regulacyjne, wyhamowujące lub ułatwiające przepływ imiurmagp. Dzieje się to między innymi pod wpływem modulatorów, czyli specjalnych substancji równocześnie wydzielanych do szczeliny synaptycznej. Synapsa jest też dogodnym miejscem do regulacyjnego działania stosowanych leków. Większość leków wpływających przez okład nerwowy na czynności krążenia, oddychania, trawienia itp. działa w obszarze synapsy, pobudzając, hamując lub blokując wydzielanie mediatorów i modulatorów oraz oddziałując na receptory błon postsynaptycznych. Synapsy w mózgu, a szczególnie w korze mózgowej, odgrywają zasadniczą rolę w tworzeniu pamięci, to jest w rapamięlywaiuu i odtwarzaniu przeszłości. Każdorazowe pobudzenie synapsy wywiera wpływ, na poziomie molekularnym, na procesy w niej zachodzące. Wielokrotne krążenie salw impulsów wzdłuż przeogromnej sieci złączonych ze sobą synapsami neuronów powoduje przejściowe zachowanie tych zmian. Pozwala to zapamiętać informację na krótszy lub dłuższy okres i w miarę potrzeby — na polecenie — odtworzyć ją.

1.2. Ośrodkowy układ nerwowy

Ośrodkowy układ nerwowy tworzą: rdzeń kręgowy i mózgowie, chronione oponami (oponą miękką, pajęczynówką i oponą twardą) oraz kostnym kans łem kręgowym i układem kostnym czaszki

Podstawowym czynnościowym elementem układu nerwowego jf odruch nerwowy. Odruch nerwowy jest odpowiedzią narządu wykonawcz (mięśnia lub gruczołu wydzielniczego) na bodziec wzbudzający rea^T w receptorze. Najprostszy odruch tworzy dwuneuronowy luk odruch (rys. 1.7). Dwu- i trójneuronowy odruch rdzeniowy przedstawia rysun Odruchy bardziej złożone przebiegają wzdłuż drogi zbudowanej g kilku lub kilkunastu neuronów. Pierwszy neuron jest zawsze neuronem czu