P3040881

1.13. Klefe do metali

Zgrzewanie garbowe jest stosowane głównie przy produkcji masowej przedmiotów ze stali nisko węglowej, mającej dobre właściwości głębo-kotłoczne. co ułatwia ekonomiczne wykształcenie garbów.

1.12.5. Zgrzewanie doczołowe

Zgrzewanie doczołowe polega na łączeniu przekrojów poprzecznych dowolnego kształtu jak: taśmy, blachy, pręty, rury ' kształtowniki. Zależ-nie od sposobu wydzielania ciepła w złączu rozróżnia się:

1)    zgrzewanie zwarciowe, polegające na tym, że łączone przekroje przylegają ściśle do siebie i są silnie dociskane, a prąd płynący przez nie nagrzewa je do stanu plastycznego, w którym powstaje zgrzeina;

2)    zgrzewanie iskrowe, przy którym lekko stykające się przekroje łączonych elementów są nagrzewane do temperatury topnienia, po czym zostają do siebie silnie dociśnięte i po zakrzepnięciu tworzą zgrzeinę.

Zgrzewanie zwarciowe jest mało rozpowszechnione ze względu na dość małą wydajność, gorszą jakość zgrzeiny, błonki tlenków na przekroju złącza i dość duże spęcznienie w miejscu zgrzewanym. Wad tych nie wykazuje zgrzewanie iskrowe.

Zgrzewanie liniowe doczołowe to metoda przeznaczona do produkcji potokowej rur zgrzewanych bezpośrednio z taśmy. Odpowiada ona charakterem zgrzewaniu doczołowemu z tym. że rura jest w ciągłym ruchu w stosunku do dwudzielnej elektrody krążkowej. Cały proces odbywa się w jednym agregacie zwijającym rurę z taśmy w układzie walców i rolek. Metodę tę stosuje się do zgrzewania rur ze stali węglowej o średnicy 6 x 450 mm i grubości ścianki 0,15 + 7,5 mm z tym, że stosunek średnicy do grubości ścianki nie powinien przekroczyć 60. Szybkość zgrzewania dochodzi do 30 m/min przy mocy 500-750 kVA.

1.12.6. Oznaczenia zgrzein na rysunkach

Podstawowe znaki zgrzein stosowane na rysunkach konstrukcyjnych zestawiono w tablicy 1.12.

1.13. Kleje do metali

Technika klejenia metali zaczęła się rozwijać w drugiej połowie XIX wieku, jednak znaczny jej rozwój przypada na okres po drugiej wojnie światowej. Klejenie metali stosuje się na szeroką skalę w przemyśle maszynowym, elektrotechnicznym , a zwłaszcza lotniczym. Budownictwo stalowe jest dziedziną, w której klejenie nąjpóźniej zostało wprowadzone, a znaczenie swoje będzie miało szczególnie w odniesieniu do konstrukcji cienkościennych.

Kleje są kompozycją, której głównym składnikiem są żywice syntetyczne, do tego dochodzą rozpuszczalniki, materiały wypełniające i katalizatory. Rozpuszczalniki regulują lepkość kleju. Materiały wypełniające zmniejszają marszczenie się kleju, zbliżają wartość współczynnika rozszerzalności termicznej kleju do wartości tego współczynnika dla metalu, a także zwiększają wytrzymałość kleju. Katalizatory przyBpiesząją proces twardnienia kleju.

W zależności od przeznaczenia można rozróżnić:

M

ncOatamy proftnommntm konmtnMrefl niil*m^lr*¹

-9	li if	Bwteoj		prr#d		> 'wutmarM M*aan ■enwnr^eh	maa- wnuMjnrit g»K ooincnmo	w—awjjBBMB—
1		AdOtlOMO		n	i	@	■	fE3
2		rtkrcnwo		N	*	i *0
3		OTtM z nokftidhaMi		§	*	■ni		*H -£3
4		njnolaM		%	<>	® -B		"i *s
5			ci ogra	i	0
6		J2 o £ przerywana 3		1		-i	(W a —c 1' wt *) l -&rJ
7	s.	zwykło		l	O	"iii^3!
8	i	l	z garbami przy widocz nym bnagu blachy	l	—			“i“e
		s	z garbami przy nieww docznym bra?gu btacti	|	—	H	i^n	Sfi^