S6303015

przedstawionych na rysunku 15-t. W naszym kraju stosowano jako typowe elementy plytoivo-2obrowe, pokazane na rysunku 15-2. Rozpowszechniona były płyty PSFF dla rozpiętości 12 m I obciążeń użytkowych 1.4 kN/m~ (przy ciężarze własnym 1,9 do 2,1 kNAn*) oraz płyty TT-40 dla rozpiętości 9, 12 I 15 m. Płyty TT-40 produkowano w kraju stosując sprężenie splotami 07,8 mm, uzyskując ciężar własny 2,1 kN/m² Dążenie do coraz mniejszego ciężaru własnego płyt, Jak to miało miejsce np. w płytach typu .Ostrów*, doprowadziło do zbyt cienkich fragmentów międzyżebrowych i częstych uszko-

b)

a)

d)

Rys 15-1. Przekroje sprężonych elementów przekryć dachowych: a) jadnozebrowe typu T, b) dwu-żebrowe typu TT, c) dwużebrowe typu (7, d) kanałowe typu SP (HC)

PSFF- 2

1	-II- II II II II	"1 ri
'UL..	------II-------	1	1
	11.85	—— ■ —Ji	10,10

[=3%

I 1190ts I

U)

L-3ff

-f- 1490*5 I

TT-40

£

9,00*16.00

1

i—r

2390

Rys. 15-2. Sprężone płyty żebrowe stosowane w krajowych przekryciach dachowych: a) płyty PSFF, b) łupiny PL-12, c) PS-Ostrów, d) TT-40

dzeń. Grubość płyty międzyzeDrowei poniżę) 30 mm wymaga bowiem, szczególne) precyzji w przygotowaniu mieszanki betonował i |ej formowaniu, a także duże) ostrożności przy montażu elementów.

Obecnie w kilku wytwórniach prefabrykatów (np „Gralewo” w Uzdowle k Działdowa (P20), „Ergon” w Mszczonowie |'P21). „Consolls" w Gorzkowicach fP23|) produkowane są elementy typu TT, sprężane splotami siedmiodruiowyml 07.8 mm. 012,5 mm lub 015,5 mm. Nowoczesne linie produkcyjne pozwalają na różnicowanie rozpiętości, wymiarów przekroju i zbrojenia, a w konsekwencji - dostosowanie do różnych wymagań co do obciążeń i ugięć.

Przykładowo, jedna z tych wytwórni -„Ergon” (technologia belgijska), produkuje elementy oznaczone TTP (dachowe lub stropowe) o wysokości 400, 500, 600. 700 1 800 mm. przy czym przy podporach wysokość ta jest powiększona w każdym przypadku o 40 mm. Stąd oznaczenia, np. TTP 440. Szerokość może być dostosowana w zakresie 1.0 do 2,4 m, a także mogą być fabrycznie przygotowane otwory w płycie elementu. Maksymalne rozpiętości tych elementów dla dachów wynoszą odpowiednio od około 17 do 27 m. Na fot. 16-3 pokazano składowisko elementów TTP. z widoczną zmianą grubości płyt przy podporach i podcięciem żeber.

Drugą grupę elementów stosowaną w dachach - płyty kanałowe - reprezentują obecnie w naszym kraju płyty typu SP (HC) Są to jednak elementy stosowane przede wszystkim w stropach (patrz rys. 15-22).

Tendencje rozwoiu przekryć z prefabrykatów płytowo-żebrowych zmlerza|ą do tzw. bezdżwtgarowych dachów hal o średniej rozpiętości, czyli do około 24 m. Ma szkielecie ścian podłużnych oparte są, bez pośrednictwa innych elementów, prefabrykaty typu TT. W obiektach o wyjątkowo dużej rozpiętości stosowano to rozwiązanie na znacznie większą skalę W USA, nad salonem samochodowym w Denver, odnotowano rekordowe elementy dachowe typu TT.

0    rozpiętości 44 m. szerokości 3,0 m i wysokości żeber 1,0 m. Byty to prefabrykaty z lekkiego betonu (o gęstości 1860 kg/m³)

1    całkowitej masie 37 ton. Transport takich kolosów, pomimo odległości transportował 121 km. był możliwy dzięki temu. ze wytwórnia i budowa znajdowały się przy autostradzie. a więc luw drogowe byty carazo łagodne (P24).

Pod względem technologicznym postęp w elementach ptytowo-zebrowych wyraża się stosowaniem oszczędnych przekrojów, lekkich betonów oraz stosunkowo silnych splotów sprężających 012.5 lub 015 mm. Wyjątkowo efektywnym i funkcjonalnym rozwiązaniem są elementy o zmiennym przekroju i stosunkowo rozbudowanej powierzchni bocznej. Przykładem takich elementów są płyty dwuspadowe TT w systemie Con-

Fol. 15.3. Elementy strunobetonowe TTP [P22] (Ergon)