Scan10036 (6)

Rozdział 4. Resuscytacja wewnątrzszpitalna

4C. Jeżeli pacjent nie oddycha, ale ma zachowane tętno (zatrzymanie oddechu)

•    Prowadź wentylację płuc (jak opisano powyżej) i oceniaj krążenie co każde 10 oddechów (co ok. 1 min).

•    Takie rozpoznanie można postawić tylko, gdy potrafisz pewnie ocenić oddech i tętno lub gdy pacjent ma inne oznaki życia (np. skóra jest prawidłowo ucieplona z zachowaną perfuzją i prawidłowym nawrotem kapilarnym).

•    Jeżeli są jakiekolwiek wątpliwości co do obecności tętna rozpocznij uciskanie klatki piersiowej dopóki nie przybędzie osoba o większym doświadczeniu.

•    U wszystkich pacjentów z zatrzymaniem oddechu dojdzie do zatrzymania krążenia jeżeli nie będą oni szybko i skutecznie leczeni.

5. Jeżeli u monitorowanego pacjenta zauważono

zatrzymanie krążenia

•    Potwierdź zatrzymanie krążenia i głośno zawołaj o pomoc.

•    Wykonaj uderzenie przedsercowe (patrz rozdział 5) w przypadku VF/VT jeżeli defibrylator nie jest natychmiast dostępny.

•    W przypadku, gdy rytmem obserwowanym na początku zatrzymania krążenia jest VF/VT i defibrylator jest dostępny wykonaj defibrylację.

•    Rozpocznij RKO natychmiast po wykonaniu defibrylacji jak opisano powyżej.

Piśmiennictwo

International Uaison Committee on Resuscitation. Part 4. Advanced Ufe Support. 2005 International Consensus on Cardiopulmonary Resuscitatior and Emergency Cardiovascular Care Science with Treatment Recommendations. Resuscitation 2005; 67: 213-47.

Nolan J. P„ Deakin C. D„ Soar J., Bottiger B. W., Smith G. European Resuscitation Council Guidelines for Resuscitation 2005. Section 4: Adult advanced life support. Resuscitation 2005; 67 Suppl 1: S39-86.

Abella B. S., Alvarado J. P., Myklebust H., et al. Ouality of cardiopulmo resuscitation during in-hospital cardiac arrest. JAMA 2005; 293: 305-10.

Gabbott D., Smith G., Mitchell S._t et al. Cardiopulmonary resuscitation standards for clinical practice and training in the UK. Resuscitation 2005; 64: 13-9.

Guidance for safer handling during resuscitation in hospitals. July 2001. Resuscitation Council UK.

Perkins G. D„ Stephenson B., Hulme J., Monsieurs K. G. Birmingham assessment of breathing study (BABS). Resuscitation 2005; 64: 109-13.

Ruppert M„ Reith M. W., Widmann J. H„ et al. Checking for breathing: evaluation of the diagnostic capability of emergency medical services personnel, physicians, medical students, and medical laypersons. Ann Emerg Med 1999; 34: 720-9.

Handley A. J. Teaching hand placement for chest compression — a sim technique. Resuscitation 2002; 53: 29-36.

Heilman K. M., Muschenheim C. Primary cutaneous tuberculosis resulting from mouth-to-mouth respiration. N Engl J Med 1965; 273: 1035-6.

Christian M. D., Loutfy M., McDonald L. C., et al. Possible SARS coronavirus transmission during cardiopulmonary resuscitation. Emerg Inf Dis 2004; 10: 287-93.

Cydulka R. K., Connor P. J., Myers T. F„ Pavza G., Parker M. Prevention orał bacterial flora transmission by using mouth-to-mask ventilation during CPR. J Emerg Med 991; 9: 317-21.

Kem K. B., Sanders A. B., Raife J., Milander M. M„ Otto C. W., Ewy G. A | A study of chest compression rates during cardiopulmonary resuscitation r humans: the importance of rate-directed chest compressions. Arch Intern Med 1992; 152: 145-9.

PODSUMOWANIE

•    Dokładna sekwencja czynności w przypadku zatrzymania krążenia w warunkach szpitalnych zależy od miejsca zdarzenia, umiejętności osób podejmujących czynności resuscy-tacyjne, ilości ratowników, dostępnego sprzętu i sposobu organizacji działań w szpitalu

w odpowiedzi na NZK i inne stany zagrożenia życia (np. MET, zespół resuscytacyjny).

•    Bezpieczeństwo zespołu resuscytacyjnego jest priorytetem w przypadku wykonywania czynności resuscytacyjnych.

•    Należy zminimalizować przerwy w uciskaniu klatki piersiowej.

y* •,

36 ALS

Polska Rada Resuscytacji ;