skanuj0018

podwójnej wartości uśrednionego odchylenia standardowego, uzyskiwanego dla tego parametru [136]:

(42)

A _ A

D _ 'Snax ^min

2(7,

^lxA ~

Wartość Ra wskazuje więc na maksymalną liczbę składników, które można rozróżnić przy wykorzystaniu parametru A. Jeżeli z jednej metody można uzyskać więcej niż jeden parametr identyfikacyjny, albo do identyfikacji stosuje się dwie niezależne metody, które prowadzą do uzyskania dwóch parametrów identyfikacyjnych R_A i Ru to ocena ich przydatności, wyrażonej mocą rozróżniającą, określona jest zależnością:

(43)

Zatem zastosowanie w identyfikacji więcej niż jednego parametru może istotnie

zwiększyć jednoznaczność dokonywanej identyfikacji. ___

Pomiędzy^oszczególnymi metodami analizy jakościowej istnieją duże różnice w wartości zdolności identyfikacyjnej. Na przykład, retencja w TLC daje znacznie mniej informacji, użytecznych w analizie jakościowej substancji niż retencja w GC połączona z widmem mas. Rówmież w ramach jednej techniki, mogą występować znaczące różnice zdolności identyfikacyjnych: określony układ TLC A może być dużo bardziej przydatny do

identyfikacji niż układ TLC B.

Pf 7 '

Kiedy właściwości retencyjne związku w układzie chromatograficznym są wykorzystywane w celach identyfikacyjnych, powinny być standaryzowane w taki sposób, aby uzyskać parametr, który jest powtarzalny zarówno podczas badań prowadzonych w różnym czasie, w tym samym laboratorium, jak i w różnych laboratoriach. Wartości standaryzowanych parametrów retencyjnych są zestawiane w postaci baz danych,

fiżT,

przeznaczonych do identyfikacji próbek różnego typu [174,185-187].

Pojedyncza metoda identyfikacyjna może dostarczać jednowymiarowego parametru identyfikacyjnego, czyli liczby, takiej jak np. I, lub wielowymiarowego parametru

(identyfikacyjnego, w postaci tablicy lub wektora, takiego jak widmo. Wielowymiarowe

Uf •'

parametry identyfikacyjne mogą być także uzyskane z dwóch lub więcej metod identyfikacyjnych, z których każda prowadzi do uzyskania parametru jednowymiarowego. Przykładem takiej identyfikacji jest przypadek, gdy dwa lub więcej układów TLC pracują równolegle i z każdego z nich uzyskuje się standaryzowaną wartość R/.