skanuj0006 (172)

10

i

Cu

Po wyjgciu zerwanej próbki ze szczek maszyny, można obliozyd następujące własności plastyczne materiału:

d) względu** wydłużenie

Ap - —ł_o^Ł- ■ '“0®    IS)

e} względne przewężenie próbki Z

- S.

100S

(8)

(9)

W tym celu należy dokonać pomiaru długości I._(J (końcowa długość części pomiarowej 1_Q próbki po rozerwaniu). Długość 1^ mierzy się po złożeniu obu części próbki ze sobą między skrajnymi ryskami, jeżeli miejsce rozerwania znajduje się w odległości od skrajnej ryski nie mniejszej niż 1/3 długości pomiarowej L_Q. W przeciwnym przypadku postępujemy w taki sposób, aby miejsce rozerwania znalazło się pośrodku długości pomiarowej, to znaczy składamy długośó    z trzech odcinków:

L_u - a +• b₁ + b₂

gdzie:

a - odległość między n działkami, obejmująoymi symetrycznie miejsce zerwania,

b^bg - odległości między pozostałymi K-n działkami, mierzone po jednej stronie zerwania, patrz rys.6 (H ^ 10). Szczegóły w Polskiej Kornie [l3j.

Uwagi dotyczące ważnośoi próby

Próba rozciągania jest nieważna, gdy:

a)    na próbce tworzy się więcej niż jedna szyjka,

b)    próbka rozerwała się poza długością pomiarową,

c)    próbka rozerwała się w miejscu znaku lub rysy spowodowanej niewłaściwą obróbką mechaniczną,

d)    próbka rozerwała się na skutek wady wewnętrznej materiału

Sprawozdanie z ćwiczenia winno zawierać opis próbek, wykres rozciągania z akstensometru i maszyny wytrzymałościowej, obliczenie podstawowych parametrów wytrzymałościowych oraz wyznaczenie modułu Younga E z pomiarów ekstensometrem i ewentualnie umowną granicę sprężystości i plastyczności. i    •'

Pytania kontrolne

a)    Co to jest moduł Younga?

b)    Jak oblicza się umowną granicę sprężystości?

c)    Jak wygląda wykres rzeczywistych naprężeń w próbce w trakcie rozciągania?

d)    Opisać proces odciążania próbki po przekroozeniu granicy plastyczności.