skanuj0004

Cechy diagnozy w pielęgniarstwie środowiskowym:

1.    ukierunkowana na jednostkę (osobę), rodzinf IgrupępfepołecznolS: lokalną

2.    opisuje możliwości profilaktyki:

a.    I lazwjjj utrzymanie oraz wzmacnianie zdroi^todjg|iJg|

•    Promocję karmienia naturalnego- profilaktyka nieswoista

•    'szczepienia ochronne

•    r^^jbiega^lfffepisidktto;:

b.    II fazy- skierowaną na identyfikację i eliminację rozpoznanych

chorób

III fazy- zapobieganie pogłębianiu się choroby, niepełnosprawności powikłań, problemów zwiążtMiychig samoopiekal.samopMęgnacją oraz opieką nad ógp&ąj chora i niepełnosprawną

3.    wymaga pozyskania danych z wielu źródeł

4* ma wpływ |a gromadzone dane (uzależnione id    np.

S^Bite^ji.:genet^6S^^ prognpsę^żB^f <8fcz ns^tS^fo4r'ocfoęiSi^dniego modelu pielęgnowania

5. ma wpływ na wynikające z niej działania (interwencji!

®Mipjkl^pfe,|est pppiMfiiSs paftl^tta^l^ń-dterąśel^l |fi)szczenią śi|p naj$lżg|p§|i i o sieh|*Jffg&tninięciem bd^|feędni:«#^: "lifziału pielęgniarki

Cechy diagnozy jednostki i rodziny.

Ł ukierunkowanie na zachowanie, potęgowanie zdrowia,

promocje zdrowia (profilaktyka I fazy): obejmi#Sanę dfflpp

•    pomi®ffcf; Ąpą, RR,

•    zachowań zdrowotnych(stylu życia)

•    stanu pifiggaspgólnycłi narządów

•    subiektywnej oceny zdrowia -

•    wpływu środowiska rodzinnego na sytuację zdrowotną podopiecznego

•    warunków i zagrożeń w środowisku lokalnym

•    sdrowli w ip^psfidaalrpp' odczuciu jednęiljl

•    i gfe!ómu(gj>rawności psyc|^|5^|t9Ś^|'^: -

•    4fe®m||^ych

•    w^P^8^iidziah>iapP8g- l&środowiska lokalnego

2