skrypt174

181

Wartość maksymalną pola magnetycznego można wyznaczyć z zależności:

181

H

hi

llj L 1,11

r r,

gdzie:

U, - napięcie na oporniku R,,

I - długość drogi strumienia magnetycznego w badanej próbce, z, - ilość zwojów uzwojenia magnesującego.

Na uzwojeniu wtórnym o ilości zwojów z, indukuje się napięcie U, proporcjonalne do szybkości zmian strumienia. Maksymalna wartość indukcji magnetycznej B,„ jest proporcjonalna do tego napięcia i określona zależnością:

B . ^U2 ^m 4.44 7n f S

gdzie:

S - przekrój obwodu magnetycznego, f -częstotliwość,

zo - liczba zwojów uzwojenia wtórnego.

Charakterystykę magnesowania wyznaczają określone z powyższych wzorów wartości natężenia pola i indukcji, natomiast pętlę histerezy obserwujemy na oscylografie. Powierzchnia pętli histerezy określa straty energii przy przema-gnesowaniu. Można je wyznaczyć z zależności (11.8), lub zależności podanej niżej

P_h=pf H_mB_ln 10^    (11.12)

gdzie:

p - powierzchnia pętli histerezy w m » f - częstotliwość w Hz,

H,„- maksymalna wartość natężenia pola w A/m B_m- maksymalna wartość indukcji w teslach (T).

3.3. PROTOKÓŁ WYNIKÓW POMIARÓW

W protokole wyników pomiarów należy- zamieście obserwowane na oscyloskopie pętle histerezy dla modelu transformatora oraz pozostałych próbek 'teriałów ferromagnetycznych. W tablicach należy zamieście wyniki pomiarów krzywych magnesowania. Ponadto protokół winien zawierać ogólne dane tyczące ćwiczenia a mianowicie: temat ćwiczenia, wykaz osób realizujących /iczcnie, datę wykonania, dane znamionowe przyrządów wykorzystywanych ■ ćwiczeniu, uwagi i spostrzeżenia przydatne przy opracowaniu sprawozdania.