Untitled (2)

A.	> 0,05 mV
B.	> £ o o A	w
C.	>0,15 mV	IS
D.	> 0,20 mV
0	>0,25 mV

67-letnia pacjentkę przywieziono do izby przyjęć z powodu uczucia kołatania serca od 2 godzin oraz stopniowo narastającej ^ duszności spoczynkowej. W szpitalu obserwowano migotanie przedsionków ze średnią częstością rytmu komór 160/min, ciśnienie tętnicze 140/80 mm Hg oraz cechy obrzęku płuc. W wywiadzie u pacjentki: przebyty zawał serca ściany przedniej z frakcją wyrzutową lewej komory 30%, przebyty udar niedokrwienny mózgu oraz stan po krwawieniu z przewodu pokarmowego w przebiegu choroby wrzodowej dwunastnicy.

14.    Postępowaniem z wyboru o tej chorej jest niezwłoczne:

A.    Podanie digoksyny i.v. celem zwolnienia rytmu komór

B.    Podanie beta-blokera i.v. celem zwolnienia rytmu komór

jgj Podanie propafenonu we wlewie i.v. celem kardiowersji farmakologicznej fg) Wyprowadzenie chorej z obrzęku płuc przy pomocy furosemidu i nitrogliceryny i.v., a następnie podanie amiodaronu we wlewie E. Kardiowersja elektryczna

15.    W celu prewencji ponownym napadom migotania przedsionków jako postępowanie pierwszego rzutu u chorej należy:

A.    włączyć terapię propafenonem

B.    rozpocząć leczenie amiodaronem © podawać przewlekle sotalol

D.    włączyć beta-bloker o udowodnionej skuteczności w niewydolności serca np. karwedilol

E.    skierować pacjentkę na zabieg ablacji

16.    Najwłaściwszym postępowaniem w celu zmniejszenia ryzyka niedokrwiennego udaru mózgu i zatorowości obwodowej u w/w pacjentki jest:

A.    leczenie kwasem acetylosalicylowym w dawce 81-325 mg/dobę

B.    leczenie klopidogrelem w dawce 75 mg/dobę ® terapia dabigatranem w dawce 2x150 mg/dobę (D/) terapia dabigatranem w dawce 2x110 mg/dobę E. leczenie warfarynąz wartościami INR 2,0-3,0

17.    U 52-letniego pacjenta z zawałem serca ściany dolnej z przetrwałym uniesieniem odcinka ST leczonym fibrynolitycznie preferowanym blokerem płytkowego receptora P2Yi2 jest:

3A- tiklopidyna

B.    klopidogrel

C.    prasugrel I). tikagrelor E. elinogrel

5