Image002501

19

aby od męża swego plagami 50 rózg przy bytności instygatora sądowego położona i trzymana przez ludzi do trzymania należących w mieszkaniu pozwanego bita była i aby słowa przez nieuczciwe usta swoje wymówione nazad słowy temi wzięła, mówiąc: nieuczciwiem z pasji i nieuczciwe słowa powiedziała ja, Rozalja Jaworska; jako przezemnie nieuczciwe słowa z ust moich wyszłe, nazad w usta moje biorę, a uczciwość i poczciwość i obserwę, którą miał dawną, i teraz ma i mieć powinien przyznaję; tudzież aby zszedłszy z wieży powoda przez godnych ludzi na miejscu przyzwoitem, uczciwem przeprosiła. Cons. 171, f. 275—276.

Dispensatio seu provisio — zarząd, szafarstwo. — Dispensator seu provisor — szafarz. Vide Aedilis, Oeconomus.

Dispositio bonorum. Prawo zabroniło dispositiej bonorum in lecto aegritudinis ultra tres solidos. Cons. 107, f. 357, r. 1607. — Prawo magdeburskie m. Lublina lokalne o przeżyciach dozwala bezdzietnym wolną dyspozycję i szafunek majątkiem własną pracą i staraniem dorobionym, a nawet z przeżycia żony będącym. Adv. 43, f. 257 v., r. 1787.

Dissepimentum seu loculamentum alias przegroda.

D ł o 11 i c e (Dlothlicze) — zaginiona osada. Adv. 2, f. 53, r. 1520.

Donatio antenuptialis — zapis przedślubny. Ja niżej podpisany zeznawam niniejszem scriptem, który takowej wagi mieć chcę, jakoby przed xięgami miejskiemi wójtowskimi albo radzieckimi lubelskimi zapis zeznany był, iż ja z wole i ordinacji Pana Najwyższego pojmując w stan święty małżeński sławetną panią N., stosując się do ustnej deklaracji mojej przy obecności zobopólnych przyjaciół niedawno uczynionej, przerzeczonej N., przyszłej, da P. Bóg, oblubienicy i małżonce mojej, summę X. złotych polskich iure tituloque donationis antenuptialis perpetuo et irrevocabili daję, daruję, zapisuję i assecuruję na wszytkich dobrach in genere moich, ruchomych i nieruchomych, tak tu w Lublinie, jako i gdzieindziej będących, i summach wszelakich pieniężnych gotowych i ex quacunque obligatione pochodzących, które dobra pomieniona pani N., przyszła małżonka moja, post fata mea powinna (jeśliby superviveret) tak długo trzymać i onych pleno iure bez wszelakich contradikcij antę alios quosvis praetensores sive competitores zażywać, póki jej wzwyż dotkniona sum.ca realiter ac de integro odłożona nie będzie, usumfructum bonorum de summa eadem non defalcando. Na co się dla lepszej pewności własną ręką podpisałem i ten script mój pieczęcią własną utwierdziłem. Adv. 80, f. 329, r. 1658. Por. w pracy „Lublin w księgach wójt. - ławniczych”, str. 31—33: Acernus obtulit donationem filiae suae.

— judaica. Kopia opisu donacji hebrajskiej na polskie de verbo ad verbum przetłumaczona jako to niżej. Przed namy świadkami niżej podpisa-nemi przyszedłsza osobiście żydówka, Chana zwana, staroz. Icka curka, a potym staroz. Lejba Ickowicz, lewity, mąż jej, rzekli do nas: Świadkowie godni, wierni, dla nas bywajcież, połądania donacją podług religji naszej od każdego z nas osobną odbierzcież, opis na rzecz odebrania tegoż donacją wszelkiemi informami prawnemi umocowanemi pod waloru największym po-