IMG05 (3)

groźnym szkodnikiem upraw, szczególnie w zalcsicniach na wydmach (rys. 8.13). Szkodliwe sa larwy II i III stadium, przy czym te ostatnie mogą przegryzać grube korzenie nawet

10-lcinich sosen W zwartych drzewostanach nic występuje.

Li sinik zmienno barwny - Anomala clubia Scop. Rójka odbywa się w dzień i trwa od połowy czerwca do połowy sierpnia. Postacie dorosłe żerują na liściach drzew liściastych. szczególnie wierzb i topoli, a także na roślinach zielnych - rzadko na igłach sosny. Jaja są składane do gleby, a larwy żerują na małych korzonkach różnych roślin. Po pr/czimowaniu. w maju-czcrwcu następuje przepoczwarzenie. Generacja jcdnolctnia. na południowym wschodzie możliwa generacja dwuletnia. Występuje w całej Polsce, jednak większych s/kód w szkółkach leśnych nie zauważono.

Og rodnica ms/czylislka - Phyllopertha horticola L. Biologia i znaczenie gospodarcze podobne jak poprzedniego gatunku Jednakże szkody wyrządzane przez postacie dorosłe »ą większe, nierzadko prowadzą do silnej dcfoliacji drzew w szkółkach i mateczni-

Rysunek 8.13 Występowanie watkarza 6-pczyka Polyphylla Mo f. na terenach przeznaczonych do zalesieri w Polsce w latach 1961-1965 (wg Sierpińskiego. 1969)

Występowanie

I_I nie stwierdzone

T==i rozproszone wzmożone M masowe

kach dr/ew liściastych. Występuje w całej Polsce, zasiedlając głównie gleby zadamionc terenów otwartych.

Szkodliwe owadyi ochrona produkcji leśnej 109

Turkuć podjadek - Gryllotalpa gryllotalpa L. (=iir/gara Li Roi się w czerwcu, w godzinach nocnych (rys. 8.I4). Samce przywabiają wówczas samice fleiowatymi dźwiękami. Samice po rójce budują w glebie na głębokości 10—20 cm gniazdo o średnicy do 10 cm. Tam składają od 250 do 600 jaj. Wylęg larw następuje po 2-.^; tygodniach. 1’is.ząi-kowo przebywają one w gnieździć, następnie rozchodzą się w różne strony, wygrzebując korytarze biegnące tuż pod powierzchnią gleby. W tym samym roku przechodzą ir/y linienia i zimują w glebie. Na wiosnę linieją jeszcze dwa razy i osiągają dojrzałość Larwy i postacie dorosłe turkucia odżywiają się różnorodnym pokarmem, który wyszukują w glebie Na pokarm turkucia składają się więc zarówno drobne bezkręgowce glebowe. iak i korzonki roślin. Główne szkody polegają na ryciu chodników pod powierzchnią gleby na powierzchni widoczne jest często waleczkowate wzniesienie biegnące nad chodnikiem’ i prze eryzanic znajdujących się lam podziemnych części drzewek, co prowadzi do wywracania

Rysunek 8.14

Turkuć podjadek GryUofl-pa grytoiafa L. postać dorosła (wg Nunberga 1964)