IMG&95

Rozdział 7.

Wnioski

Długofalowe efekty rewitalizacji dzielnicy, szanse i zagrożenia

W latach 90. na Kazimierzu rozpoczął się przewidywany w planie miejscowym H. Stawickiego (1986) oraz w Pianie Działań ECOS (1994) proces ożywienia w odniesieniu do wybranych funkcji i przestrzeni miejskich.

W dzielnicy widoczne są wyraźne zmiany we wszystkich aspektach jej funkcjonowania - w wymiarze mor-śołogiczno-przestrzennym, ekonomicznym, społecznym oraz wizerunku. Zaobserwowano wiele procesów, które opisywane są w odniesieniu zarówno do teoretycznych podejść do rewitalizacji, jak i jej przykładów zachodnioeuropejskich oraz amerykańskich, W efekcie działań podmiotów publicznych i prywatnych zdegradowana dzielnica zaczęła podlegać intensyfikacji wykorzystania przestrzeni miejskiej, modernizacji, komercjalizacji, ertetyzacp oraz gentryfikacji.

\a możliwość zaistnienia procesów rewitalizacyj-nych na krakowskim Kazimierzu miało wpływ wiele czynników. Proces przekształceń przyspieszyły trwająca od 19fc9 roku ogólne przemiany społeczno-gospodarcze krąp*. Znaczący wpływ na rewitalizacje dzielnicy .maco odzyskiwanie nieruchomości przez prawowitych Wf^icieli oraz prywatyzacja mienia państwowego. Wamnkowaśo to rozpoczęcie iwdrabiama powstałej w oąpt wiek* lat po wojnie Udu remontowej. Rewir móz^cj* umożliwił także znacznie intensywniej tunk-śjfmwptcy od początku lat 90. rynek nieruchomości or*z osdo/wrta memał prywatyzacja wielu sektorów gospodarz. Czynnikami sprzyjającywi rewitalizacji ke/nsserza byty rówwez ogólny dynamu./." / rozwój ***^,,/** ^!w*Ng, turystyk i gastronomii w Krakowie, ąwczący wzrost iicdfy odwied/ayg.ych miasto turystów I wMeąąsych w ww młodych ludzi, a także stosunkowo