IMGB15 (3)

108

5 LITERATURA

1    Morawiec ki M , Sadok L , Wosiek E.: Teoretyczne podstawy technologicznych procesów przeróbki plastycznej. Śląsk, Katowice 1977.

2    Dobrucki W Zarys obróbki plastycznej metali. Śląsk, Katowice 1976.

3    Sobański A Laboratorium teorii procesów obróbki plastycznej. Skrypt Politechniki Śląskiej, Gliwice 1978

4    Czernecki K i inni Obróbka plastyczna. Skrypt Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 1978.

Ćwiczenie 11

CIĄGNIENIE PRĘTÓW

atorium

aazyny,

1. CEL ĆWICZENIA    «wczeń

iracow-

Celein ćwiczenia jest zapoznanie się z procesem ciągnienia prętów.    towane

arowej

2. WPROWADZENIE    ⁰ P^e-

szegól-

Ciągnienie prętów przez ciągadło (rys. 11.1) powoduje zmianę przekroju poprzeczne-    .

go (wymiarów liniowych, pola powierzchni lub kształtu), zwiększenie dokładności wymia-rów, gładkości powierzchni oraz zmianę własności fizycznych materiału.

Rys. 11.1. Schemat ciągnienia pręta

Metodą ciągnienia można otrzymać pręty okrągłe i profilowe.

Do ciągnienia prętów używa się ciągadeł stałych oraz ciągadeł rolkowych. Profil ciągadła stałego stosowany do ciągnienia prętów jest analogiczny do profilu ciągadła stożkowego stosowanego do ciągnienia rur (rys. 12.3 - ćwiczenie nr 12), jednakże posiada on mniejszą wartość kąta stożka zgniatającego.

Pręty najczęściej przeciągane są w odcinkach prostych na ciągarkach ławowych. Zasadnicze rodzaje ciągarek ławowych przedstawiono na rys. 11.2.

Wsadem do ciągnienia prętów są wyroby walcowane lub wyciskane.

Przed ciągnieniem pręty poddawane są operacjom pomocniczym obejmującym.

-    zaostrzenie końcówki pręta,

-wyżarzanie,

-wytrawianie,

-    płukanie i zobojętnianie,

• nanoszenie warstwy smaru.