KSE6153 II L94

{42

1640

uniżenie supliknjai „ aby WKMć Pan N Mwy, za szczęśliwym przyjazdem swoim, użaliwszy się sercem swojem Pańskiem tam mirahilem vastitatem miasta tego, wziąść przed się. raczył za jedne u świata wysoką i u Rpltej pochwalę i sławę, miastu temu -non dcesąs; ratująe szczodrobliwą ręką swoją Pańską złn-pienie ubogich mieszczan przez nieznośny okup nieprzyjacielski w niwecz obróconych, i miejsce samo różnymi niebezpieczeństwom pogranicznym podległe, na potomne czasy stateczną utwierdzając obroną. Zachęci do tej łaski WKMć Pana N. Mgo samego Najwyższego Pana laska, który przed kilkunastu lat w tern mięście WKMć Paną N. Mgo już prawie od wszystkich opłakane [zdrowiej cudownie przywróciwszy, clitina sm pro-tidentia chciał pociągnąć do tego, abyś WKMć obywatelów miasta tego, Patiem ich zostawszy, zdrowie i bezpieczeństwo, i fortuny, miłościwą łaską Pańską nad insze Koronne miasta spomagać i ratować raczył. Raczże Najjaśniejszy Kazimierzu Królu i Panie nasz Miłościwy, te Metropolią Ruską, zdawna Ca-simirianam dmtat-em, teraz odwagą zdrowia swego Pańskiego z rąk nieprzyjacielskich wydartą — a prawie Casimiriano san-guine partam, na sercu swem Pańskiem abryzować. Racz z tych popiołów niedopalonego Lwowa usypać nieśmiertelnej po sobie pamięci godne antenmral-e Rpltej przeciwko nieprzyjacielom wnętrznymi i pogranicznym. Racz tę ubogich obywatelów garszt-kę Pańską swą laską tak skutecznie i prędko posiłkować, aby ten pot krwawy, który z nas nieprzyjacielska ręka wycisnęła, nie przywiódł nas ad extrenwim syncopeą et deliąuium. Upadamy oto wszyscy, nizko pod nogi Majestatu WKMci Pana N. Mgo oddając jura, immunitates mt prmlegia, jako summo lęgislatori-etjurium nostrorum judici; oddając totum regimen, seauritatem et custodkm bram i murów miasta wszystkiego, jako pctcis et tranąuiUitcdis pablkc^ supremo assertori; oddając nakoniec i zdrowie nasze, którem honor i dostojeństwo WKMci Pana N. Mgo przy wiernem poddaństwie naszem pieczętować zawsze chcemy i będziemy.